walkingwithluc

Een week na de Roparun kunnen we twee resultaten bekend maken. We zijn 246^ste geworden van 251 teams. We hebben 49u51m48s nodig gehad voor de 533,6km. Onze gemiddelde snelheid lag dus op 10,70 km/u, slechts 0,30km onder onze opgegeven snelheid. Hierdoor waren we een kleine 20 minuten sneller dan de moedige mensen van Lotgenoten Vlaanderen (die we onderweg heel vaak zijn tegengekomen en aangemoedigd hebben) en slechts een klein kwartiertje trager dan de ex-topsporters van Stars for Life. Het verschil tussen ons en het snelste team dat net geen 33u heeft nodig gehad mogen jullie zelf uitrekenen.

Ook het totale bedrag dat we ingezameld hebben en via de Roparunstichting kunnen overmaken aan Kom Op Tegen Kanker is bekend. Dat bedraagt namelijk 4.500 euro. Niet slecht wanneer je bedenkt dat dit bedrag uitsluitend door onze collega’s werd geschonken.

Nu kunnen we beginnen lobbyen om ook volgend jaar weer te kunnen deelnemen. Als dat lukt dan zal het waarschijnlijk wel met een ander organisatiecomité gebeuren. Met uitzondering van mezelf was dit voor hen immers de vierde Roparun op rij. De meeste deelnemers staan niet bij stil bij het vele werk dat er in zo’n organisatie zit en beseffen niet hoeveel tijd er wordt ingestoken. Het is dan ook begrijpelijk dat er een nieuw organisatiecomité wordt gevormd. Wie, wat, waar en wanneer zullen we volgende week waarschijnlijk beslissen tijdens onze organisatiemeeting; Maar dat zijn zorgen voor later.

Gisteren mijn tweede "na-roparun-loopje" gedaan. Het zijn weer 4km geworden, net binnen de 24 minuten afgewerkt. Ik heb wel ontdekt dat ik met mijn "werk-loopschoenen" even naar RS Labs zal moeten. Na het herstelloopje van vorige donderdag had ik immers meer last van mijn benen dan na de 60km die ik tijdens het Roparunweekend heb gelopen. Dat kan volgens mij enkel aan de schoenen liggen. Voorlopig loop ik dan ook enkel nog op mijn Roparunschoenen.

Morgen zit lopen er niet in. Met de trein gaan werken zit er niet in. Met de auto gaan werken lijkt me evenmin een goed idee. Dus wordt het stalen ros van de haak gehaald en rij ik met mijn koersfietske naar ’t werk (32 kilometerskes enkel).

Voor de liefhebbers nog de cijfertjes van gisteren.