Vanochtend, na een hele slechte nachtrust, om kwart over negen de trein richting Knokke genomen. Eerst naar Antwerpen-Berchem, daar de trein naar Gent om daar nog een keertje over te stappen op de trein naar Knokke. Ik was blijkbaar niet de enige die naar zee ging. Het leek wel een Antwerpse tram tijdens de 10 Miles. Even voor twaalf was ik daar.
De reden ? Mijn tweede wedstrijd uit de Running Tour 2008 : de Knokke 10K. Een korte wandeling bracht me naar het sportcentrum. Nog vóór ik daar was begon het te regenen maar niet echt hard. Nummer en chip afgehaald en dan naar de kleedkamers maar … dat begon daar plots te gieten, dan te bliksemen en te donderen en ondertussen ging de regen over in hagel. Na een tiental minuutjes zag het er al wat beter uit maar toch nog niet echt goed. De ene bui volgde de andere op zodat ik noodgedwongen moest gaan schuilen in een café.
Tegen halftwee begon het zowaar op te klaren. Ik dus terug naar buiten om naar de kids run te gaan zien. Daar liep ik Kristof en Marleen tegen het lijf. Kristof zou met de ING’ers meedoen aan de Roparun als loper maar zijn knie heeft daar anders over beslist. Dan even verder gewandeld tot aan de Beweegmobiel en een klapke gedaan met Stefaan Maegh. Stefaan is een professionele bewegingscoach en hij was vorig jaar onze begeleider tijdens onze Start-to-Run cursus. ’t Is mede dankzij hem dat ik sta waar ik nu sta. Voor hem ben ik trouwens "de man die zelfs niet zou lopen om een bus te halen".
Ondertussen was het weer volledig veranderd. Van regendruppels geen sprake meer, de zon liet zich meer en meer zien. Het begon zelfs warm te worden. Om drie uur werden we dan op gang geschoten. Het parcours viel me wel een beetje tegen. Niet dat het een lelijke toer was maar daar tussen de duinen ging het met momenten toch behoorlijk bergop (eigenlijk meer vals plat maar dan wel heel gemeen vals plat). Ik had al rap door dat een 10km binnen het uur niet voor vandaag zou zijn. De onrustige nacht zal ook wel meegespeeld hebben. Of misschien is het gewoon "wedstrijdstress" want tijdens trainingen gaat het altijd beter. Enfin, na 1u04m28s liep ik over de streep (en in tegenstelling tot de Abdijlopers tussen Averbode en Tongerlo geen spatje modder op de schoenen).
Snel naar de sporthal, sportzak afgehaald, omgekleed en terug naar het station en geloof het of niet … onderweg naar het station begon het weer te gieten en te hagelen. De weergoden wilden precies duidelijk maken dat ze ons vandaag echt goedgezind waren. Na 10 minuutjes scheen trouwens de zon weer en rond vijf uur kon ik dan de 3u lange reis naar huis beginnen.
walkingwithluc 