cultuur

Na zo’n weekje verlof is het vaak zo druk op ’t werk dat er weinig tijd (of zin) overblijft om eens iets te posten.

Niet dat we stil in onze zetel hebben gezeten hoor. In tegendeel. Op die ene week ben ik drie keer naar een cultureel centrum geweest.

We begonnen met de Country Mavericks in ’t Blikveld in Bonheiden.

Country Mavericks bestaat uit Patrick Riguelle, Bjorn Eriksson, Nathalie Delcroix, Piet de Pessemier en Tomas De Smet.

Eriksson en De Smet kennen elkaar van Zita Swoon. Nathalie Delcroix kennen we natuurlijk van Laïs. Ze is trouwens de partner van Eriksson. De andere helft van Laïs, Jorunn Bauweraerts, is trouwens de partner van De Smet.

En Piet de Pessemier, die kennen we onder andere van Monza, van LeNoise (Neil Young tributeband )en van de tributeconcerten voor Lou Reed en Bruce Springsteen (samen met o.a. Jan Hautekiet, Axl Peleman, Guy Swinnen en (alweer) Patrick Riguelle.

Men hun concert proberen ze de rebellen van de Country te eren: Willie Nelson, Waylon Jennings en Johnny Cashmaar ook Guy Clark, Johnny Paycheck, Townes Van Zandt, Kris Kristofferson, Loretta Lynn en zelfs Patsy Cline.

Afgelopen vrijdag stonden er zelfs twee voorstellingen op de agenda.

In de namiddag trok ik met moeder naar CC De Werft in Geel voor een optreden van Along comes Mary. Dat is een groep rond het echtpaar Marijke Hulsmans en Fabio Canini.

Zij brachten eigenlijk een soort van “was het nu 40, 50, 60 of 70”. Niet altijd de meest vanzelfsprekende nummers maar best wel een aangename manier om een namiddag door te brengen.

Van Geel ging het dan snel terug naar Peulis omdat Conny en ik ’s avonds nog werden verwacht in het Cultuurcentrum Mechelen.

Daar stond Sofie Lemaire verzint het niet op het programma. Een bijna twee uur durende show waarin radiostem Sofie Lemaire heel onderhoudend vertelt over de gekste figuren in de geschiedenis zoals Ludwig van Beieren of John Taylor de oogarts van Bach en Händel die eigenlijk verantwoordelijk is voor hun dood.

Een aanrader die je zeker moet gaan kijken wanneer je de kans zou hebben.

Wij houden volgende week onze “herfstvakantie” en die hebben we eigenlijk afgelopen woensdag al ingezet.

Toen hebben we, na de valse start van eind september, ons cultuurseizoen 2025-2026 geopend.

Over die valse start van 26 september kunnen we kort zijn. Na 25 minuten hebben we de zaal toen verlaten. Twintig minuten moesten we wachten op het begin en toen eindelijk het eerbetoon aan David Bowie moest beginnen hadden er al genoeg van. David draaide zich om in zijn graf.

Herstart dus afgelopen woensdag in ‘Blikveld in Bonheiden met “Portie Gemengd – Sketch”. In deze show maken Steven Beersmans, Julie Delrue en Liesa Naert een gedeelde (kinder)droom waar. In de voorstelling mogen ze zich laten gaan in een reeks sketches – een format dat, volgens hen, door theaterliefhebbers vaak wordt beschimpt.

Even was er bij ons lichte paniek aangezien we op de eerste rij zaten maar de interactie met de spelers bleef gelukkig beperkt. We hebben wel ruim anderhalf uur goed gelachen.

Donderdag trokken we dan naar het Cultuurcentrum Mechelen voor History of New Wave part 2. Enkele jaren terug hadden we Part 1 gemist maar vorig jaar hadden we de muzikanten wel aan het werk gezien en gehoord met hun History of Britpop. Deze keer hadden ze niet Luk Janssens bij als verteller maar Stijn Meuris als verteller/zanger.

Dik 2 uur nostalgie met het betere new wave werk uit de jaren ’80. De muzikanten waren Stijn Meuris(VERTELLER & ZANG), Filip Heylens (GITAREN & ZANG), Leen Diependaele (KEYBOARDS & ZANG), Kris Delacourt (GITAREN & ZANG), Bart Van Lierde (BAS)en Ron Reuman (DRUMS).

Vrijdag en zaterdag is er werk gemaakt van het maaien en opkuisen van onze “grasvlakte”.

Vandaag was het opnieuw de beurt aan cultuur: ik ben naar GC Klein Boom in Putte getrokken met de bedoeling om mijn lijstje van “nog te vinden stripverhalen” iets kleiner te maken (voor een schappelijke prijs). En daar ben ik alweer in geslaagd.