Als je na het eten nog een wandelingetje doet … altijd fotocamera meenemen !

Op de eerste dag van onze fietsvakantie in het Land van Maas en Waal zijn de fietsen niet van de fietsendrager geweest, behalve aan het hotel in Rossum om ze in de garage te zetten.

De reden daarvoor was onze tussenstop in Appeltern waar we de Tuinen van Appeltern bezochten.

De Tuinen van Appeltern zijn een Nederlands complex van modeltuinen dat zich sinds 1988 bevindt in de Gelderse plaats Appeltern, nabij Nijmegen en Tiel in het Land van Maas en Waal. Het complex bestaat uit 200 voorbeeldtuinen die deels zijn ontworpen door initiatiefnemer en hovenier Ben van Ooijen en deels door tuinontwerpers, schrijvers van tuinboeken en tuinarchitecten. Het geheel was 15 hectare groot, maar is in de loop van 2013 uitgebreid naar 22 hectare.

De geschiedenis van De Tuinen van Appeltern begint met de aanleg van een halve hectare aan voorbeeldtuinen bij het hoveniersbedrijf van Ben van Ooijen. Deze bleken ook bezocht te worden door andere belangstellenden en na een aantal jaren werd het hoveniersbedrijf bedrijfsmatig losgekoppeld van Informatietuinen Appeltern. De bedrijfsnaam is Informatietuinen Appeltern B.V. en de tuinen werden oorspronkelijk aangeduid als Informatietuinen Appeltern, maar sinds 2001 wordt voor het publiek de naam De Tuinen van Appeltern gebruikt.

In juli 1998 is een begin gemaakt met de realisatie van architecten- en auteurstuinen en op 1 maart 2000 zijn de eerste geopend. In dat jaar is ook een samenwerkingsverband tot stand gekomen met andere grote bezoekerstuinen, waaronder Hortus Haren, Kasteeltuinen Arcen, Jan Boomkamp Gardens, Botanische Vijvertuinen Ada Hofman en de Rhulenhof Tuinen. (Bron : Wikipedia)

Het is zo’n plaats waar je nog eens moet terugkomen in een ander seizoen. Of omdat er, alweer, een hele reeks foto’s zijn verdwenen van het SD-kaartje. Gelukkig zijn er nog voldoende foto’s overgebleven om een kleine impressie te geven

Na enkele weken van radiostilte op deze blog is het nog eens tijd voor een nieuwe post.

Sinds mijn midweekje aan zee met moeder is er niet zoveel gebeurd. We zijn wel gaan fietsen en we zijn ook twee dagen naar Rijmrock geweest. Maar om daar dan een stukje over te schrijven, daarvoor ontbrak de goesting.

Maar sinds gisteren ben ik officieel met vakantie. Voor de volle twee weken zelfs.

Omdat Conny vandaag nog moest werken en vanavond naar een feest moet koos ik voor mijn eerste vakantiedag voor een uitstapje met moeder.

We trokken naar Turnhout, de stad waar geboren ben en de eerste paar dagen van mijn leven heb doorgebracht. We gingen echter niet naar het centrum van de stad maar naar het noorden van de stad, in de buurt van het St. Jozef Ziekenhuis.

Daar in de buurt ligt het Veldekenshof, een brasserie waar ze werken met mensen die problemen hebben om een job te vinden. Ze worden er opgeleid zodat ze beter voorbereid zijn voor de arbeidsmarkt.

Via de Stadsboerderij kwamen we aan Boones Blijk. Daar ontstond in 1654 de Turnhoutse Blekerij-industrie. In 1752 ontvingen ze daar zelfs de grootste aller beschermingen en tevens één van de zeldzaamste ooit in de Oostenrijkse Nederlanden verleend : de Sauvegarde et protection de sa Majesté (Keizerin Maria Theresia). Daardoor hadden ze ook het recht het wapenschild van de keizerin uit te hangen. In 1804 werden er de laatste lakens gebleekt.

Een beetje verder ligt het Peerdsven. Vroeger was dit een onderdeel van Boones Blijk, later werden er bloedzuigers gekweekt. Dan ging met men paarden door het ven, de bloedzuigers hechten zich op de paarden, werden verzameld en verkocht aan ziekenhuizen in Parijs en Londen.

De wandeling ging verder door de Nieuwe Bossen, geen bijzonder fotogenieke wandeling maar wel mooi en heel rustig wandelen.

Morgen trek ik naar Peulis waar we de tijd waarschijnlijk zullen moeten verdelen tussen een verhuizende dochter en alles klaarzetten voor onze fietsvakantie die zondag zal beginnen. Dan trekken we een week naar het Land van Maas en Waal.