Ik zie dat het weer een tijdje geleden is dat ik het nog eens over boeken heb gehad; Sinds ik teruggekeerd ben uit Ierland zijn er immers weer twee de revue gepasseerd.
De eerste was een “what-if-thriller” … een verhaal waarin wordt vertrokken van een echte historische situatie maar waar dan wordt gesteld : “wat zou er gebeurd zijn wanneer dit of dat zich had voorgedaan”.
Dat is het uitgangspunt van De Grote Leider van Guy Walters. In 1937 is de fascistische Sir Oswald Mosley en de Blackshirts van de British Union of Fascists in Groot-Brittannië al even aan de macht. Het land maakt zich klaar om Koning Edward VIII en zijn vrouw Koningin Wallis Simpson te kronen. Churchill zit gevangen op een eiland voor de kust van Schotland.
Mosley wil de plannen van Hitler in Duitsland en Mussolini in Italië ook in zijn land uitvoeren en zo samen met hen het grote fascistische Europa vormen.
Er zijn echter mensen die zich hierin niet kunnen vinden en bereid zijn hun leven te geven voor een vrij vaderland. Captain James Armstrong, een held uit de Grote Oorlog en briljant politicus is één van hen. Hij werkt aan een plan om Mosley te vermoorden of tenminste toch af te zetten.
Het is geen diepgaande thriller maar wel een heel vlot lezend verhaal en een mooie sfeertekening van Europa in de jaren ’30. En als je deze blog al eens vaker leest dan weet je ook dat ik een enorme fan ben van zo’n mix van feit en fictie.
Volgende boek op de leeslijst was De Petrusakten van Andreas Englisch, In een klein Italiaans dorpje arriveert de jonge priester Vincenzo Peo. Rond diezelfde tijd ontvangt de Duitse Marion Meiering, die in dat dorpje samenwoont mert de excentrieke kasteelheer Alessandro Chigi een boek van een onbekende auteur. Naarmate ze dat boek vertaalt komt ze tot de vaststelling dat het boek eigenlijk haar levensverhaal vertelt. Verontrustend is het feit dat in het boek staat dat ze binnenkort zal sterven en zal worden begraven in de tombe van San Nicola. Niemand kent echter deze tombe. Tijdens hun zoektocht vindt Peo een verband met enkele apocriefe geschriften waaronder de Petrusakten.
Het is moeilijk om te beschrijven wat ik van De Petrusakten vond maar ik denk dat het best samen te vatten is met volgende woorden : een goed boek dat niet goed is geschreven. Het verhaal op zich lag me wel maar de manier waarop Englisch het vertelt lag me niet altijd. Soms had ik zin om het boek gewoon aan de kant te leggen maar op een ander moment was het moeilijk om het neer te leggen. Ik blijf dan ook met gemengde gevoelens zitten wat dit boek betreft.
Sinds zaterdag ben ik begonnen aan De trommelvel van Arturo Pérez-Reverte.
walkingwithluc 