Het tweede tochtje met mijn nieuwe fiets heeft deze keer geen week op zich laten wachten. Ik ben vandaag, net als vorige donderdag, immers met de fiets gaan werken. De heentocht zou ik, vanwege mijn vertrekuur dat “midden in de nacht” valt, solo maken. De terugtocht zou dan in het gezelschap van collega’s B. en T. worden afgewerkt.
Om naar Antwerpen te rijden heb ik de “klassieke” route gevolgd, met een kleine afwijking in Viersel waar ik niet het oncomfortabele fietspad naast de Herentalsebaan heb gevolgd maar wel het parallel gelegen Straateinde (een handige tip die ik gekregen heb van collega B.). Dat is een paar honderd meter extra maar wel aangenamer om te fietsen.
Omdat mijn collega’s om verschillende redenen mij niet zouden vergezellen op de terugweg dacht ik dat het misschien de gelegenheid was om nog eens een alternatieve route uit te proberen. Elke route die me niet doorheen Deurne Zuid, Ranst en Broechem brengt is namelijk het proberen waard.
De eerste 10 km van het alternatief (van de Desguinlei tot Wijnegem Centrum via Rivierenhof) het had ik al wel eerder geprobeerd. In Wijnegem heb ik echter niet gekozen voor het jaagpad naast het Albertkanaal. Daar wordt momenteel immers teveel gewerkt om rustig te kunnen fietsen. In plaats van de brug over het kanaal over te rijden ben ik rechts ervan gebleven om via Wommelgem en Oelegem naar Zandhoven te rijden.
In mijn jonge jaren als wielertoerist heb ik daar wel meer gefietst maar het is er wel enorm veranderd. Er ligt daar nu namelijk een breed, van de weg gescheiden, goed bollend fietspad. Zalig om over te fietsen. Met uitzondering van een klein stukje kassei in Oelegem en een kort stukje slecht fietspad in de buurt van de E34-afritten is het alternatief meer dan meegevallen. De route is weliswaar 2,5 km langer maar in tijd maakt het niet zoveel verschil. Ze is zeker voor herhaling vatbaar, hetzij in de ochtend, hetzij ’s avonds.
Ik hoop dan wel dat ik minder idioten met een auto tegenkom dan vandaag. Tot tweemaal toe heb ik iemand flagrant door het rood zien rijden. En ik ben zeker dat het rood was want ik groen licht op dat moment. Gelukkig zijn er ook wel heel sympathieke mensen in het verkeer. Verschillende heb ik auto’s aan een rond punt of aan een kruising ruim op tijd zien stoppen om mij vrije doorgang te verlenen. Dergelijke mensen krijgen van mij altijd een thumbs up.
walkingwithluc 