De titel zou op verschillende zaken van toepassing kunnen zijn.

Zo wordt er bijvoorbeeld beweerd dat koppigheid één van mijn karaktertrekken is. En dat is dus niet waar hè. Ze mogen zeggen wat ze willen maar ik ben NIET koppig. Ik ben gewoon een Steenbok en Steenbokken zijn niet koppig, Steenbokken hebben gewoon altijd gelijk, zelfs wanneer ze geen gelijk hebben.

Het zou ook kunnen gaan over het gebrek aan karakter dat ik soms heb. En dan denk ik bijvoorbeeld aan het roken waar ik maar niet van af geraak maar ook aan het feit dat ik raar of zelden een boekenwinkel voorbij kan gaan zonder binnen te gaan (en iets te kopen). Sommige mensen hebben dat met schoenen of kledij, ik heb dat onder andere met boeken. Zo was het vandaag ook weer zover. Ik moest nog naar ‘t Kruidvat om het fotoboek dat ik van mijn Wales reis had laten maken af te halen.

Laat er nu recht tegenover ’t Kruidvat toch wel een Standaard Boekhandel zijn zeker. Ik kon het echt niet laten om even binnen te stappen. En wat zie ik daar staan ? Een nieuwe verkoopstand van één van mijn favoriete uitgevers : KARAKTER Uitgeverij. Eén van hun specialiteiten is het uitgeven van historische thrillers die dan voor een aangename prijs worden verkocht (vaak 9,95 of 12,95 euro). Ik heb me beperkt tot 3 boeken (zie je wel dat ik wel karakter heb, ik had gerust 10 boeken kunnen kopen). Zijn sinds vandaag in mijn bezit :

• De Spiegelmaker – Philipp Vandenberg
• Het Beleg (Strijder voor Rome) – Nick Brown
• Vespasianus (Tribuun van Rome) – Robert Fabbri

 

 

Jawel … ik ben bestolen vandaag !!!

Aangezien de fysieke conditie momenteel beneden alle peil is en aangezien het goed weer is ben ik sinds maandag terug met de fiets naar ’t station aan ’t rijden. Dat is maar een goeie 8 km enkele rit maar met het tochtje van Berchem naar ’t werk en terug kom ik toch uit op 20km fietsen per dag. Alle kleine beetjes helpen nietwaar ?

Maar toen ik vanavond mijn fiets uit het rek nam voelde ik onmiddellijk dat er iets mis was. Mijn zadel kwam namelijk omhoog maar de rest van de fiets bleef staan. Eén of andere idioot heeft het namelijk nodig gevonden om de snelspanner van mijn zadelpen te stelen.

Helaas konden de mensen van het fietspunt in het station me niet helpen. Ze hadden wel een zadelpen liggen maar die was te smal voor mijn kader. Ze hadden ook nog wel enkele vijzen liggen maar die waren te smal, te breed of te kort. Ik ben dus met een losstaand zadel dat 20 cm te laag stond naar huis moeten rijden.

Waarom ze enkel dit onderdeel hebben gestolen is me een raadsel. Had iemand het nodig om zijn eigen fiets te repareren ? Wilde iemand de volledige fiets stelen en heeft hij zich beperkt tot dit ene onderdeel omdat de fiets te goed vastgemaakt was ? Of waren het gewone enkele jongelingen die zich verveelden ? Ik zal het nooit weten. Ik weet alleen dat ik kosten zal hebben.

Er is trouwens nog iets gestolen : mijn lezershart. Dit keer is de daderes wel bekend. Het is namelijk Karen Maitland. Twee boeken heb ik nu van haar gelezen. “De Uilendoders” was het eerste boek en vandaag heb ik “Het gezelschap van Leugenaars” uitgelezen. De manier waarop zij de middeleeuwen beschrijft vind ik gewoon fantastisch.

Net als bij Philippa Gregory zal echter hier ook het probleem zijn dat haar overige boeken voorlopig nog niet in het Nederlands zijn verschenen. Voorlopig nog even afwachten en anders zal ik me (weer) moeten wenden tot Amazon.

Ik weet niet wie er de digitale fotografie heeft uitgevonden maar ik was de man of vrouw vandaag wel dankbaar.

Voor het eerst in mijn leven ben ik vandaag namelijk naar een waterski wedstrijd gaan kijken … de Diamond Race op het Albertkanaal in Viersel. En dan moeten er natuurlijk foto’s worden genomen.

In mijn “pre-digitale tijdperk”, betekende dat enkele filmrolletjes van 36 vullen en hopen dat de helft bruikbaar was. In het digitale tijdperk betekent dat 900 foto’s maken op 4uur tijd. Van die 900 foto’s zijn er ondertussen al 200 niet door de voorselectie geraakt. De overige 700 foto’s moeten eerst nog door de photoshopronde. Ik verwacht dat er uiteindelijk zo’n 300 foto’s zullen overblijven.

Onderstaande foto’s zullen zeker de eindselectie halen.

 

Ik heb er wel spijt van dat ik niet eerder naar het waterskiën ben gaan kijken. Enorm indrukwekkend is dat. Snelheid, kracht, behendigheid … Ok, het feit dat je soms een deel van het parcours over je lichaam krijgt is misschien een minpuntje maar dat zorgde vandaag een beetje voor afkoeling dus zo slecht was dat niet.

En zo zit mijn vakantie er op. Vanaf morgen ga ik me terug wijden aan de conversie van den “AS400” naar de “CICSPRD”.

Om af te sluiten een korte impressie van vandaag. Wat jammer genoeg niet echt tot uiting komt in het filmpje is de snelheid.