De traditie wil dat ik op mijn laatste dag op de Britse eilanden ga shoppen, vooral naar boeken en DVD’s. Maar aangezien ik dat eerder deze week al had gedaan (zonder al teveel succes) en omdat het vandaag zondag is heb ik met die traditie gebroken.
Het weer zag er stralend uit vanochtend en daarom ben ik maar naar St. Fagans gegaan. St. Fagans is het Welsh National History Museum en kan je vergelijken met ons eigen Bokrijk. Ik had gelezen dat je 2 à 3 uur moest uittrekken voor een bezoek. Dat kwam goed uit want dan zou ik in de namiddag nog naar de National Botanic Gardens kunnen gaan.
Het is anders uitgedraaid.
St. Fagans is dus een heel groot park met daarin een vijftigtal huizen die uit heel Wales komen. Als je alles goed wilt bekijken dan heb je toch wel meer dan 2 uur nodig. Ik heb het rustig aan gedaan maar toen ik helemaal rond was en nog ging nagenieten bij een smakelijk kopje thee bleek dat ik meer dan 5u had rondgelopen. De Botanic Gardens zullen moeten wachten op een volgende keer, net als al die andere dingen die ik wilde doen maar die er niet van gekomen zijn.
Morgen moet ik immers terug naar Hull waar, als ik goed geteld heb, de Pride of York op me zal liggen wachten. Toen ik vertrok had ik wel een beetje schrik voor het weer. Nieuwsberichten over overstromingen en dergelijke zijn nu eenmaal niet wat je wil horen enkele uren voor je vertrekt. Maar ik heb (weer) geluk gehad. Tijdens de rit naar Wales had ik met momenten heel slecht weer en gisteren was het ook een “strontdag” maar verder heb ik zalig weer gehad, enkele fikse buiten niet meegerekend. ’t Is korter geweest dan anders maar daar staat tegenover dat ik nog een korte vakantie tegoed heb in september.
walkingwithluc 