Oscar Crucke zei het vroeger altijd en ook mijn dokter zegt het … en dan doen we dat maar zeker ?
Dus vanochtend niet met de auto naar het station maar met de fiets. Dat was wel genieten. ’t Was weliswaar nog donker maar dat deerde de vogels niet zodat onderweg naar een mooi concert mocht luisteren.
Op de trein zelf werd er ook bewogen. Een vijfentwintig bladzijden werden omgekeerd. Dan ging het weer met de fiets verder naar ’t werk. Tijdens de middagpauze ben ik dan een halfuurtje gaan lopen, goed voor 4,5 km.
En de weg terug naar huis was weer een geval van fiets-trein-fiets. De dokter zal tevreden zijn.