walkingwithluc

Eind februari, begin maart … dat betekent een bezoekje aan de dokter voor mijn halfjaarlijks onderhoud. In het begin van het jaar is het een “groot onderhoud”, in september volgt dan een klein onderhoud.

De resultaten van het onderhoud ? Motor : niks aan de hand. Luchtinlaat : niks te melden. Olieleidingen : zoals steeds heel moeilijk te vinden zodat het niet eenvoudig is om een staaltje te nemen voor verder onderzoek. Soms twijfelt mijn dokter of ik wel aders heb waar bloed door stroomt.

En tot slot was er nog het probleem van de HTM, de hoogst toegelaten massa. Samengevat komt het hier op neer : ofwel groei ik behoorlijk wat centimeters ofwel moeten er een aantal kilo’s af. Aangezien de eerste optie niet echt haalbaar lijkt (tenzij ik hoge hakken ga dragen maar dat telt naar het schijnt niet mee) zit er maar één ding op : meer bewegen en minder snoepen. Dus byebye chips, ijsjes, chocola en koekjes.  Dat meer bewegen zal wel lukken maar dat minder snoepen is andere koek. We hebben in ieder geval afgesproken dat de curve tegen het volgende bezoek terug naar beneden zal gaan.

Gelukkig was er ook goed nieuws vandaag ! Eergisteren mijn eerste reisbestelling van dit jaar doorgestuurd naar Mandy van Carlson Wagonlits en vandaag al de bevestiging gekregen dat alles geboekt en bevestigd is.

Ik trek in juni dus naar Wales. Het probleem is wel dat ik naar zo’n stadje ga waarvan de naam onuitspreekbaar is : LLanelli. Voor zover ik weet komt “CHLANETSCHLI” het dichtste in de buurt maar zoals zo vaak met het Welsh zijn het enkel de Welsh die weten hoe ze het moeten uitspreken.

Wat er ook van zij, ik zit volledig op schema wat mijn reizen voor de komende jaren betreft. Twee jaar geleden Schotland, vorig jaar Cornwall en in de lente naar Wales. Drie van de zes Keltische naties zijn dan afgewerkt. In september ga ik normaal gezien naar Bretagne en dan hoef ik volgend jaar alleen nog maar Ierland en het eiland Man te bezoeken en rij stickers op de achterruit van mijn auto is compleet.