Sportdag

Het leek vandaag inderdaad sportdag.

Het begon vanmorgen toen ik om 10 uur vertrok voor mijn zaterdagtraining. Het was nog behoorlijk fris op dat moment, zo’n 5°C in de schaduw maar als je me kent dan weet je dat ik wel van die koude temperaturen hou.

De eerste kilometer heb ik wel even moeten onderbreken omdat ik telefoon kreeg. En die was dan nog niet voor mij want een dame vroeg me in het Frans of ik Mme Lebrun was en of ik een afspraak in haar kapsalon had gemaakt. Ik had mijn identiteitskaart weliswaar niet op zak maar ik was toch vrij zeker dat ik NIET Mme Lebrun was. Ik heb de dame dan ook moeten teleurstellen.

Na die korte onderbreking ging het verder. De eerste kilometer werd gelopen in 6:43, de tweede in 6:38, de derde in 6:36 en de vierde in 6:25. De vijfde en zesde kilometer werden wel iets rustiger gelopen. Uiteindelijk had ik 39 minuten nodig voor 5,84 km en daar was ik best tevreden mee.

Na de middag ben ik dan naar Lier geweest waar de eerste van de 5 Natuurlopen werd gelopen. Waarom gaat iemand ’s morgens thuis lopen om dan in de namiddag naar een loopwedstrijd te gaan zien ?

Ten eerste omdat ik me na “de val” nog niet zeker genoeg voel om aan een wedstrijd deel te nemen. Mijn lichaam heeft daar tenslotte toch een behoorlijke klap gehad, ook heb ik er vanochtend nog weinig last van gehad.

En ten tweede omdat ik mijn nieuw fototoestel nog altijd eens moest uitproberen. Mijn oude vertrouwde Canon EOS 300D was na 7 jaar immers aan vervanging toe : een autofocus die het meer niet dan wel deed en een rammelende lens … niet optimaal om geslaagde foto’s te maken. Daarom heb ik enkele weken terug een Canon EOS 1100D gekocht. Ik weet wel dat de 550D beter is maar die is ook gevoelig duurder. Bovendien kreeg ik bij de 1100 een mooie fototas van 69 euro en een SD-kaart van 8GB gratis bovenop.

Zelf heb ik in Lier dus niet gelopen, collega Ruth wel … en hoe ! Zij startte in de 10km (die eigenlijk 10,7 km geworden is). Na amper 55 minuten had ze er al 10km op zitten. Je kan zien aan de bodylanguage van haar tegenstanders dat het tempo hoog lag 😉

Toen ik na de aankomst nog wat rondliep in de buurt van het stadion kwam ik dan nog een ex-klasgenoot van me tegen. Het moet bijna 30 jaar geleden zijn dat ik hem het laatst gezien heb. Dan heb je elkaar uiteraard wel een en ander te vertellen. Zoveel dat ik de tijd een beetje uit het oog verloor en geen afscheid heb kunnen nemen van Ruth (foei voor mezelf).

Ik had echter nog een afspraak om de vesten rond te wandelen met ex-collega Sally. Sinds de geboorte van haar zoontje is er nog weinig tijd om te gaan lopen en het werd tijd dat nog eens bij kletsten. Ondertussen heb ik hier en daar nog wat foto’s genomen.