St Michael’s Mount

Ik had al storm gehad op dinsdag en zonnig weer op woensdag. Vandaag is er nog een weervorm bij gekomen : mist.

Gelukkig was het maar mist en geen fog want echte Engelse fog die krijg je niet zomaar weg. Neen, het was dus mist met daarbij een druilerige motregen. Maar de voorspellers hadden wel gezegd dat die op de meeste plaatsen vrij snel zou verdwijnen.

Toen ik aan mijn bestemming voor vandaag aankwam was het er nog heel mistig. Die bestemming was Marazion met zijn St. Michael’s Mount.

006.JPG

Net als zijn Franse “broer” aan de andere kant van het kanaal is dit eilandje enkel te voet bereikbaar bij laag tij. Bij hoogtij moet je een bootje nemen. Toen ik aankwam was het water al behoorlijk aan het op zetten en was een groot deel van de causeway al onder gelopen. Sommige “moedigen” waren nog wel aan hun overtocht te voet begonnen maar ik besloot toch maar om het bootje te nemen.

015.JPG

Eer je alles gezien hebt op het, nochtans niet al te groot, eilandje zijn er al snel enkele uren voorbij. Dat komt voor een deel door het feit dat je de beklimming naar het kasteel voetje voor voetje moet doen. Door de regen en mist van de afgelopen nacht lagen de kasseitjes er spekglad bij.

042.JPG

In de loop van de namiddag was de mist trouwens helemaal verdwenen, tenminste boven Marazion want op de terugweg naar het hotel hing er hier en daar toch nog een flinke portie.

068.JPG

En morgen staat één van mijn favoriete stekjes van de Britse eilanden op het programma : Tintagel, tenminste als het weer niet al te slecht is.

Om af te sluiten : mijn lunch

094.JPG