Het eerste weekend van juli. Voor velen betekent dit vier dagen tussen 80.000 andere mensen op een te kleine wei in Werchter staan.
Voor mij betekent dit, twee dagen op een gezellig, iets kleiner festival in mijn eigen Vorselaar vertoeven. Dan is het bij ons immers Na Fir Bolg oftewel het festival van de “Ronde Mannen”.
Wat ooit begon als een echt folkfestival is nu uitgegroeid tot een Folk, Rock en Kleinkunstfestival. Wat het echter heel gezellig maakt is het feit dat je de drank nog uit echte glazen krijgt, dat je de koffie of thee uit een tas krijgt (mét koekje !) en dat je de spaghetti uit een echt bord krijgt met een echt bestek. Qua milieuvriendelijkheid kan dat tellen. En voor het geld moet je het zeker niet laten. 60 euro voor drie dagen (35 euro in voorverkoop), inwoners van Vorselaar betalen slechts 30 euro en kinderen onder de twaalf mogen zelfs gratis binnen. Dus … f**k Werchter !
En de muziek viel ook dit jaar weer mee.
Op zaterdag zag ik achtereenvolgens Flushed Harmony, Sense Unique, La Belle Gigue, Hannelore Bedert, Embrio en Corvus Corax. Ik ben niet blijven wachten op Gorki.
Over Flushed Harmony kan ik weinig vertellen. Sense Unique was wel heel goed en ook vollediger dan vorig jaar. Toen zat de helft van de band vast in de file en hebben ze een noodprogramma moeten ineen steken (wat trouwens ook heel goed was). La Belle Gigue was noch goed noch slecht. En dan Hannelore Bedert … wat een talent. Mijn collega’s kennen haar niet (dat zijn dan ook Studio Brussel; Q-Music of MNM luisteraars) maar ze weten niet wat ze missen. Mooie teksten, geweldige stem en een fantastische groep erachter. Als je ooit de kans krijgt om naar een optreden te gaan : DOEN !. Embrio was dan weer perfecte muziek om verder te lezen in mijn boek. Het laatste concert dat ik gevolgd heb was dat van Corvus Corax. Deze Duitse groep vult in hun thuisland blijkbaar zonder problemen het ene voetbalstadium na het andere. Hun muziek lijkt me best te omschrijven als Middeleeuwse Hardrock Folk. Plezant voor een halfuurtje maar toen had ik het toch gehad.
Op zondag was het dan de beurt aan de Harmonie van Vorselaar, Roselien, The Pope en Eva De Roovere. Het optreden van Zjef Van Uytsel heb ik aan me voorbij laten gaan.
Een harmonie op een festival ? Jawel, in Vorselaar kan het en werkt het ook. Nog vóór hun concert begint zit de tent al afgeladen vol. Na de fanfare was het de beurt aan Roselien. Helemaal alleen met haar gitaar op het (kleine) podium maar wel zalig om naar te luisteren. Na Roselien kwam dan het geweld van The Popes, de groep die in 1994 nog gesticht werd door Shane MacGowan van The Pogues.
Na The Popes kwam ’t Kliekske maar van die gelegenheid heb ik gebruik gemaakt om mijn boek (De Rozenkoningin) verder uit te lezen zodat ik rond 19u klaar stond voor Eva De Roovere.
En zij was – uiteraard – geweldig ! Ze mogen zeggen wat ze willen van de Kempen maar er moet toch iets in de bodem zitten dat goed is voor de stem. Naast Eva hebben immers ook nog : Linda Mertens, Sylvie De Bie, Nathalia, Barbara Dex … De Kempen mogen dan stil zijn, ze zingen ook als engelen ! En als Hannelore Bedert nu niet uit West-Vlaanderen zou komen, dan zou ze ongetwijfeld ook uit de Kempen komen.
walkingwithluc 