Ik zie dat er weeral een week voorbij is.

En het zal niet verbazen dat het weer een drukke week geweest is en dat er veel tijd werd besteed aan de Roparun.

Woensdagnamiddag een halve dag ‘recup” genomen om enerzijds onze Roparuntrainingspakken af te halen in Denderhoutem en anderzijds Nadine en Etienne te helpen bij het toewijzen van 400 winnende nummers aan evenveel prijzen in onze Roparuntombola.

Donderdag werd dan besteed aan het sorteren van al het Roparunmateriaal dat ik al bij mij heb staan. Wat werkt er nog wel, wat werkt niet meer, welke batterijen moet ik nog gaan kopen enzovoort.

Vrijdag stond, verbazing alom, weer in het teken met een tochtje dat me via Sint-Niklaas, Olmen en Herentals terug naar huis bracht, goed voor 200 km. Op die tocht ben ik wel van 5 trainingspakken af geraakt en zijn er voldoende batterijen gekocht om al onze lampen naar behoren te doen werken.

Zaterdag is er verbazingwekkend weinig voor de Roparun gedaan. Afgezien van het droppen van enkele trainingspakken in Itegem op weg naar Putte is het eigenlijk een Roparunloze dag geweest. De reden waarom ik naar Putte ben gereden is een frituur, niet zomaar een frituur maar wel Frituur Paula. En laat de gitarist van Frituur Paula nu net de echtgenoot zijn van mijn buurvrouw op ’t werk. Om één of andere reden was het me nog nooit gelukt om naar één van hun optredens te gaan maar nu kon ik de kans niet laten liggen.

En ik heb er geen spijt van gehad. De mannen zijn gewoon goed.