Zoals vandaag mogen eigenlijk alle verlofdagen zijn !

 

Rond 13u had ik afgesproken met collega’s Chris en Alain op het Circuit van Zolder. Chris had voor ons namelijk een “circuitdoop” geregeld en zoiets wil je natuurlijk niet aan je voorbij laten gaan. Ik was uiteraard een klein halfuurtje te vroeg maar ik was (voor één keer) niet de eerste want Chris, zijn vrouwtje en twee maat van het HRS team stonden al te wachten.

 

Vroeger (jaren ’80 – ’90) kwam ik wel eens vaker in Zolder maar nu was het alweer geleden van 2002 en toen was het nog om wielrenners aan het werk te zien.

 

Vandaag was het dus om een totaal andere reden. We zouden bijrijder spelen, hetzij in een Porsche GT3, hetzij in een Saker en dat in het bekwame gezelschap van Ronald Vetters of Wim Jeuris. Uiteraard waren we niet de enige genodigden.

 

Van onze bende was ik als eerste aan de beurt. Ik mocht plaatsnemen in de Porsche naast Ronald Vetters. Het duurde even voor de vierpuntsgordel aan was maar toen mochten we vertrekken. Het uitruiden van de pitlane ging nog vrij rustig maar eens op het circuit zelf “all hell broke lose” zoals ze zeggen. Man, dat gaat snel ! En de snelheid op zich is eigenlijk best te verdragen maar het bochtenwerk is echt iets om “u” tegen te zeggen. Terwijl ik in gedachten al aan ’t afremmen was gaf mijne chauffeur nog snel wat gas bij om iemand in te halen. Uw lichaam zit helemaal vastgesnoerd maar uw hoofd wordt dus van links naar rechts geslingerd. Gelukkig had ik een helm op want anders zou ik eigenaar zijn van enkele flinke builen.

 

 

We hebben maar drie rondjes gedaan maar in die drie rondjes is mijn achting voor de racepiloten enorm gestegen. Hoe ze dat een uur of meer volhouden is me een raadsel. Dat is fysiek enorm lastig en bovendien is het enorm heet en luidruchtig in die cockpit. Maar toch was het te snel voorbij. Ik was trouwens de voorlaatste die in de Porsche mocht meerijden want na zijn volgende passagier moest ie in de box vanwege te luid. De rest van de gasten hebben dus moeten (of mogen) meerijden met de Saker.

 

 

Zo rond vier uur was bijna iedereen aan de beurt geweest. De rest bleef nog wel even voor een hapje en een drankje maar dat zag ik zelf niet echt zitten. Ik ben dan maar, aan een gezapig tempo, terug naar huis gereden. Ik moet Chris wel bedanken voor een fantastische namiddag. Zeker voor herhaling vatbaar.

Heel ingewikkelde dag gehad vandaag. Het was mijn eerste werkdag van de week dus was het maandag. Maar morgen moet ik niet gaan werken dus eigenlijk was het ook vrijdag. Maar de kalender zei dat het dinsdag was …

 

En op dinsdag wordt er (indien mogelijk) gelopen en dat was ook vandaag het geval. Het weer zag er in ieder geval heel aantrekkelijk uit … droog en met een temperatuur van 7°C was het zeker niet te warm om te lopen.

 

Om half zeven was ik al vertrokken. De eerste kilometer ging heel goed in 5:49. De volgende vier kilometer gingen nog beter met gemiddeld 3:00 minuten per kilometer en vanaf dan had ik nog 30 seconden per kilometer nodig. Oeps … verkeerde tabelletje gelezen. Dat waren de tijden van mijn autorit naar huis 😉

 

Neen, alle gekheid op een stokje, ik heb gewoon een dik half uurtje gelopen over 5 km aan een tempo van gemiddeld 6:30 min/km. Een perfecte manier om een dag te beginnen.

 

En morgen ga ik dus (weer) niet werken. In de vroege namiddag word ik immers in Zolder verwacht voor een circuitdoop, samen met collega’s Chris en Alain. We zijn er te gast van Verona Ramen en het Hagelands Rally & Racing Sports Team, kortweg HRS Team (http://hrsteam.skynetblogs.be/ ). Ik ben toch een beetje zenuwachtig. Ik durf zelf al wel eens snel rijden maar zo’n racewagen lijkt me toch nog wat anders te zijn.

 

Het verlengde weekend zit er weeral op.

 

Zaterdag heb ik nog eens sportief gedaan een toertje van 8km gelopen. Het was de bedoeling om zondag (gisteren dus) sportief te doen en te starten in de halve marathon van Brussel maar als ik heel eerlijk ben dan kon ik daar absoluut niets gaan doen.

 

Bovendien moest ik “fris” zijn want gisterenavond stond er immers een optreden van Supertramp op het programma in het Sportpaleis en ik wou wel op tijd vertrekken. De één of andere idioot had immers beslist om tegelijkertijd in de Lotto Arena de Steve Miller Band te programmeren. Die had ik trouwens ook nog wel eens aan het werk willen zien.

 

Maar het is dus Supertramp geworden. Om half zeven mochten we binnen en om half acht mochten we naar onze plaats. Ik had best een goede plaats, op de eerste rij van de bovenste (blauwe) ring. Maar toen we verder omhoog wilden gaan naar onze plaats werden we tegengehouden. De organisatie had namelijk beslist om ons een “betere plaats” toe te kennen. Nu echt “beter” was die niet : in het laatste blok aan de zijkanten noem ik geen goede plaats. Enfin, nu waren er tenminste geen lege vakken in de tribune.

 

 

Met een tiental minuten vertraging begonnen ze aan hun twee uur durende set. Alle grote hits kwamen aan de beurt. Algemeen gezien was het concert goed maar bij sommige klassiekers als “Breakfast in America” en “Logical Song” miste ik toch heel duidelijk Roger Hodgson. De vervangers waren niet slecht maar Hogdson klinkt toch helemaal anders en veel beter. Gelukkig heb ik ze in 1983 (of was het 1984 ?) nog in originele bezetting kunnen zien op de wei van Werchter (met Nena en Chris De Burgh in het voorprogramma).

 

Het was wel de eerste keer dat ik het concert mee naar huis heb genomen. ’t Is te zeggen, de eerste 10 nummers toch al. De rest kan ik morgen downloaden. Ze verkochten daar namelijk USB-sticks waarop het hele concert kan gezet worden, verpakt in een mooi doosje. Dat zouden ze wel meer mogen doen.

 

En vandaag is het weekend dan afgesloten met een kuisdag.

 

 

Zo goed als niet gewerkt vandaag maar toch betaald geweest en voor één keer mocht het eens.

  

Vandaag waren alle “jubilarissen” van de maatschappij (de mensen met 25 of 35 jaar dienst) uitgenodigd door het Directiecomité op een diner in Brussel. Om half elf begonnen de vijftien Antwerpse “VIVIUM Bastards” beneden samen te komen. We zouden immers met de bus naar Brussel gebracht worden. Eigenlijk leek het wel op een uitstap van senioren 😉

  

We waren wel een dik half uur te vroeg in Brussel maar om half een begon het diner met een (ogenschijnlijk inderhaast bijeengeraapt want niet gepland) aperitief. Daarna volgde de uitreiking van de medailles en tenslotte mochten we aan het eten beginnen en dat mocht er best wezen. Een scampi-saté met sint-jacobsvruchten in kreeftensaus als voorgerecht, gevolgd door een lamskroon met witloof, tomaat en boontjes als hoofdgerecht en aardbeien als nagerecht. Bij dit alles een rode en witte wijn en water à volonté.

 

Rond 15u stonden we terug buiten te wachten op de bus en ging het terug richting Antwerpen waar we een uurtje later aankwamen. Nog snel wat gewerkt (een heel klein beetje) en dan terug naar huis waar een mooie aanwinst voor mijn Coca-Cola autocollectie op me lag te wachten : een “Coca Cola Polar Bear Chevrolet Monte Carlo” waarmee Dale Earnhardt Jr in 1998 deelnam aan het NASCAR kampioenschap (eentje van de 5.004 die gemaakt werden).

 

6 oktober … 6u ’s morgens … normaal gezien moet het dan 6°C zijn maar vandaag was het in de Kempen 17°C ! Ik dacht even dat we terug in het midden van de zomer zaten.

 

Toen ik om half zeven aan mijn ochtendloop begon was het in Antwerpen zelfs al 19°C. Ik heb tijdens mijn 40 minuten lopen dan ook behoorlijk wat zweet achtergelaten op de 6km Antwerpse fietspaden die ik heb afgelegd. Ter hoogte van Kasteel Den Brandt werd dat zelfs modder want daar hebben ze het volledige fiets- en voetpad opengebroken.

 

Aangezien ik vandaag nog eens met de auto ben gaan werken heb ik ook de nieuwste aanwinst van de Coca Cola blikjesverzameling kunnen meebrengen. Een klassiek blikje uit Mexico dat collega Bart vorige week voor me had meegebracht van vakantie.

 

Er was ook wel slecht nieuws vandaag. Eigenlijk dateert het al van eergisteren maar ik heb het pas vandaag gelezen. Sir Norman Wisdom is op 95-jarige leeftijd overleden. Norman Wisdom maakte vooral in de jaren ’50 en ’60 een hoop films. Geen hoogstaande films maar gewoon Engelse slapstick humor. Sir Charlie Chaplin heeft altijd gezegd dat hij een grote fan was van Wisdom en dat kan toch wel tellen. Tussen 1994 en 2005 speelde Wisdom ook mee in de Last of the Summerwine, één van de langst lopende comedyreeksen op de Britse TV (en echt zalig om te zien).

 

 

De dagen worden korter, de bladeren beginnen van de bomen te vallen, de kastanjes en okkernoten liggen her en der verspreid, de paddenstoelen schieten “als paddenstoelen” uit de grond, kortom … de herfst is nu wel echt begonnen.

 

En met de herfst kan je ook elk weekend wel ergens een stripbeurs bezoeken. Dit weekend kon dat in Hasselt in de Capucienenstraat. Dat is geen al te grote beurs maar nog wel zo’n beurs waar er nog koopjes te doen zijn. Want laat ons eerlijk zijn, 18 stripverhalen voor minder dan 50 euro … dat is niet op elke beurs mogelijk.

 

Volgende reeksen zijn vandaag aangevuld :

      Sophie

      Attila

      Hultrasson

      Yoko Tsuno

      Natasja

      Amaury

      Eureka

 

 

Zaterdag vandaag maar toch was ik al om half acht uit mijn bed. Op het programma stond immers een lange(re) duurloop.

 

Om 9u begon ik eraan. De eerste 8 km gingen vrij goed maar na een korte drankpauze geraakte ik precies niet meer terug in mijn ritme. De laatste 6 km heb ik dan ook behoorlijk afgezien. Uiteindelijk heb ik toch 14 km gelopen op 1u40 maar ik was toch heel blij dat ik terug thuis was en kon gaan relaxen in een warm bad.

 

 

Ik begin nu wel te twijfelen of ik volgende week zondag naar Brussel ga trekken voor de halve marathon. Twee weken terug in Newcastle ging dat wel maar daar stonden we met 50.000 aan de start en dan ben je uiteraard nooit alleen. Bovendien stond er een massa volk langs de kant. En dat zijn toch factoren die meespelen. In Brussel zullen we zeker niet met zoveel zijn en op volk langs de kant reken ik evenmin.

 

Bovendien moet ik ’s avonds nog naar het Sportpaleis voor het concert van Supertramp. Enfin, ik zie wel hoe ik me volgende week voel.