Een auto kan tegelijkertijd een plezier als een pest zijn en dat heb ik vandaag weer gemerkt. Toen ik deze ochtend ging werken was er zodanig weinig verkeer dat het echt genieten was op weg naar ’t werk.
In de voormiddag was het een beetje van beiden. Enerzijds stond er naast ons “rokershutje” naast het gebouw een Ford Focus RS geparkeerd (één van mijn “min of meer bereikbare” droomauto’s). Dat is natuurlijk prettig en mooi om te zien staan maar het gedacht dat het toch iets teveel is voor mij portemonnee is dan weer minder leuk (al blijft 33.000 euro voor zo’n auto relatief weinig geld).
Toen in de namiddag de Focus verdwenen was er dan weer een makelaar met een Aston Martin DB9 op bezoek in het gebouw. Die droomwagen is al een behoorlijk pak minder bereikbaar.
En om de dag af te ronden heb ik dan nog een dik halfuur mogen genieten van Parking De Ring in Antwerpen. Ze zeggen wel eens dat Antwerpen met een parkeerprobleem worstelt, zeker nu de reuzen weer door de stad dwalen maar rondom Antwerpen hebben ze toch een grote parking van telkens 5 rijstroken in twee richtingen ?
walkingwithluc 