Ik loop momenteel rond met een bizar gevoel. Hoe dat komt ? Omdat ik op het nieuws steeds weer het verhaal hoor van de klopjacht op een moordenaar in Engeland die nu al zes dagen duurt. En wat is daar dan speciaal aan ? Omdat ik dus zelf zo’n drie weken geleden door al die dorpjes ben gereden of gewandeld.
Een paar weken geleden had ik hetzelfde voor. Toen had een man in Cumbria (het Lake District) lukraak 12 mensen doodgeschoten. Ook in die dorpjes was ik geweest, al was dat wel in 2008. Het stemt je toch tot nadenken. Voor hetzelfde geld ben je het ene moment nog zorgeloos op vakantie, het volgende moment lig je in het hospitaal (of erger).
Al mag je daar natuurlijk niet te lang bij blijven stilstaan want dan ga je nergens mee naar toe. En er zijn toch nog enkele dingen waar ik zeker naar toe moet. Zo heb ik morgenavond een feestje en ga ik zaterdag en zondag naar Oostende (met de trein akke akke tsjoe tsjoe). Zaterdagavond komt Status Quo namelijk naar het Kursaal en ik heb dan maar besloten om er ineens een weekendje aan zee van te maken. Een bezoekje aan de Atlantikwall in Raversijde staat ook op het programma en zondagvoormiddag misschien zelfs een jogging in Brugge.
Verslag volgt maandag wel, als ik dan tenminste nog aan mijn blog kan want ze gaan de blogs naar een gloednieuw blogplatform migreren. Ik hou mijn hart vast …
walkingwithluc 