“Stap uit de file, trap naar je werk”
Dat was de slogan van Antwerpen Fietsdag die vandaag werd georganiseerd. Na een afwezigheid van twee jaar deed ook ons bedrijf weer mee aan die evenement. En aangezien ik, met de Roparun in het vooruitzicht, elke fietskilometer kan gebruiken had ik me ook ingeschreven.
Ik heb er zelfs mijn koersfiets nog eens voor van de haak gehaald. Onderweg naar Antwerpen zou immers collega Bart mee aanpikken en met mijn trekkingfiets kan ik dat jong geweld niet volgen. Om twintig over zes begon ik aan mijn tochtje. Na een kleine 10 km pikte Bart dan aan. Tot Wommelgem ging het behoorlijk vlot maar dan ga je gewoon van rood licht tot rood licht, hopend dat je niet van je fiets wordt geblazen door het verkeer.
Na 1u20 fietsen stonden we op het binnenplein van “Den Bell” in Antwerpen en konden we genieten van een heel uitgebreid ontbijtbuffet. Al snel vonden we nog enkele collega’s. En qua tijd moesten we ons geen zorgen maken. Voor onze werkgever begon onze tijd al te lopen vanaf 7u30, een extra geste voor hen die met de fiets kwamen. Na nog eens een kort fietstochtje stonden we uiteindelijk om 9u fris gewassen op de werkvloer.
Van alle fietsdagen waaraan ik heb deelgenomen was deze wel het beste, zowel wat locatie betreft als wat ontbijt betreft. “Den Bell” is beter dan de oude gebouwen van De Harmonie en zeker dan de tenten in het Nachtegalenpark.
De rit naar huis was wel andere koek. Er stond immers een zeer flinke NNO-wind en welke richting moesten wij uit ? Juist ja, richting NNO. Ik was dan ook blij dat ik thuis was. Bart is wel heel braaf geweest en heeft – uit respect voor mijn reeds gevorderde leeftijd ? – zijn normale tempo behoorlijk afgezwakt. Als het weer het toelaat ga ik zeker nog herhalen. Alleen hoop ik dat ze daartegen de fietspaden zuiver gemaakt hebben. Als er iemand kiezelsteentjes nodig heeft : ga eens met een stofzuiger van Viersel naar Ranst. Op dat fietspad liggen kilo’s steentjes.

