Gisteren was ik nog niet zeker wat ik vandaag zou doen. Zou ik me een hele namiddag ergeren aan mijnheer Wuyts op Sporza TV of zou ik naar het Cultureel Centrum van Maasmechelen rijden om stripverhalen te kopen.

Het is dus de twee optie geworden. Na het middageten ben ik in de auto gestapt en naar Limburg gereden. En spijt heb ik er zeker niet van gehad. Maasland strip is niet de grootste stripbeurs die er is maar wel een beurs waar je “zaakjes” kan doen.

Het begon al bij de ingang. De inkom bedroeg maar 2 euro en in ruil daarvoor kreeg je niet alleen een inkomticket maar een goodies bag. In die tas zaten onder andere drie stripverhalen (2 Suske en Wiske’s en 1 Kiekeboe) weliswaar van het type dat je voor 1 euro bij de krant kon bijkopen maar toch. Jammer genoeg had ik die drie verhalen al maar echt erg is dat niet. Dat zijn weeral drie extra prijzen voor onze roparuntombola.

Twee uur later stond ik terug buiten met 24 stripverhalen in mijn rugzakje :

• 4 verhalen van De Sliert (door Roba)
• 2 verhalen van Steven Sterk (door Peyo)
• 3 verhalen van Sophie (door Jidéheim)
• 8 verhalen van Khena en de Katamarom (door Gos)
• 2 albums van Ton en Tinneke (door Franquin)
• 1 album van Attila (door Derib)
• 1 album van Kees en Klaas (door Greg)
• 1 album van De Krobbels (door Deliège)
• 1 album van Robbedoes en Kwabbernoot (door Franquin)
• 1 album van Jef Nys

Tijdens de rit naar huis heb ik dan kunnen genieten van Carl Berteele en Christophe Vandegoor op Sporza Radio. Veel aangenamer dan mijnheer Wuyts. De finish van de oververdiende winnaar Cancellara heb ik nog wel op TV meegepakt. Ik vond het wel jammer dat Leukemans niet op het podium stond en eigenlijk ook wel dat Boonen niet gewonnen heeft. Niet dat ik een grote Boonen-fan maar dan zouden we misschien eindelijk van “mijnheer” De Vlaeminck verlost zijn. ’t Zal voor volgend jaar zijn vrees ik. En van mijnheer Wuyts zijn we ook nog niet verlost. Oh, waar is de tijd dat je Marc moest heten om wielercommentator te zijn (Stassijns, Van Lombeek of Uytterhoeven).

Ik heb vandaag inderdaad een sportdag gehad.

Iets na achten zat ik al op de fiets richting Herentals. Daar had ik om 9u aan het Bloso Sportcentrum met een aantal collega’s afgesproken voor een Roparun groepstraining. Sommigen onder hen hadden er dan al 150 km met de wagen op zitten. Maar ze waren wel onder de indruk van de Antwerpse Kempen. Ik had een parcours van 15,50 km uitgestippeld doorheen het “Land van Nete en Aa” en vooral in deze tijd van het jaar is het inderdaad prachtig om door te lopen. Op de fiets was het ook wel mooi maar toch behoorlijk fris, ook al liep “mijn” loper aan een gemiddelde snelheid van 12 km/u.

In de namiddag ben ik dan zelf mijn rondje gaan lopen. Dat ging bijlange niet zo vlot als de loper die ik in de voormiddag begeleid had maar ik heb mijn vijf kilometer toch maar weer gehad.

Morgen wordt het moeilijk … blijf ik thuis om te ergeren aan Michel Wuyts tijdens Parijs-Roubaix of rij ik naar Maasmechelen om (hopelijk) een paar stripverhalen te kopen ?

Zo mooi als het weer gisteren en eergisteren ’s ochtends vroeg was, zo nat en grijs was het vandaag.

Maar ik had toch de helft van mijn loopkledij aan toen ik in Antwerpen aankwam dus ben ik toch maar de rest van de kledij, waaronder mijn nieuw (en heel goed) regenjasje dat ik grotendeels van de collega’s gekregen heb, ook aan gedaan en ben ik vertrokken. En ik moet zeggen dat ik blij was dat ik dat gedaan heb.

Voor de eerste keer dit jaar had ik namelijk het gevoel dat er terug “gelopen” werd. Ik heb mijn vijf kilometer op 31:41 gelopen. Zeker niet snel dus maar wel heel constant. Daar waar het een paar weken terug nog met horten en stoten ging, verliep het vandaag dus heel soepel met rondetijden van 6:22, 6:16, 6:18, 6:31 en 6:14 om af te sluiten. Er zit dus verbetering in.

Nog een paar weken en we leven weer volledig in het daglicht.

Dat heb ik deze ochtend vastgesteld toen ik rond kwart voor zeven vertrok voor mijn half uurtje lopen. Toen ik vertrok was het nog vrij donker en droeg ik (uiteraard) mijn fluo hesje maar toen ik 33 minuten later en 5 km later terug voor de deur stond was het al behoorlijk licht.

Van de mooie zonsopgang heb ik helaas niet kunnen genieten. Die was nog verborgen achter de vele (kantoor)gebouwen. Maar verder was het prima weer om te lopen. En de omgeving begint er ook groener en groener uit te zien en dat werd ook tijd.

Het verlengde weekend is weeral (bijna) voorbij.

Veel heb ik niet uitgespookt. Zowel gisteren als vandaag ben ik vooral creatief bezig geweest in verband met de Roparunweekend, en dat zal de komende weken wel meer gebeuren.

Nieuwe fietsvlaggen gemaakt, enkele rollenschema’s gemaakt, voorlopige route afgedrukt en wisselplaatsen opgezocht …

Vooral het maken van die rollenschema’s is een behoorlijke klus. In die schema’s bepalen we wie er wanneer moet lopen en welke taak elke begeleider heeft. De ene loper verkiest stukken van 11km, de andere loopt liever stukken van 5 en 6 km en nog een andere geeft de voorkeur aan korte aflossingen van 3 à 4 km. Een aangezien we nu nog niet weten welke 8 van onze 10 lopers effectief zullen lopen moeten alle mogelijke combinaties gepland worden.

Weer vrij vroeg opgestaan voor een zaterdag. Om negen uur moest ik al in Lier zijn voor een looptochtje van een zestal kilometer.

We vertrokken aan de vesten ter hoogte van de Frederik Peltzerstraat richting Mechelsestraat. Daar verlieten we de vesten om aan de andere zijde van het water richting Lierse Polders te lopen. Dan ging het terug naar de vesten om ter hoogte van de Veemarkt via de Zaat en de Nazarethdreef naar het Hof van Nazareth te lopen en dan langs de spoorweg terug naar ons vertrekpunt … goed voor 6,1 km. Zoals steeds hebben we het rustig aan gedaan (Sally omdat ze gisteren ook al 8km had gelopen en ik omdat ik momenteel niet anders kan) en na 41 minuten waren we rond.

De laatste twintig minuten hebben we wel in de regen gelopen maar voor mij was dat niet zo erg. Zo heb ik mijn nieuw regenjasje kunnen uitproberen en het werkt dus prima ! Het water blijft er gewoon op liggen en even schudden volstaat om terug droog te zijn. Ik hoop nochtans dat ik het niet zoveel zal nodig hebben …

Vandaag is het dus Goede Vrijdag. Voor de Christelijke wereld is dit de dag dat Jezus stierf aan het kruis om de wereld te redden.

Voor mij is het ook wel een echt goede vrijdag geweest maar dan vooral in mijn hoedanigheid van teamcaptain van Roparunteam 231. Heel de voorbije week hebben we paaseitjes en andere chocolade lekkernijen verkocht voor ons goede doel Kom Op Tegen Kanker. En het resultaat mag best gezien worden ! Op één week tijd hebben we 2.500 euro bijeen gehaald;

Samen met de inkomsten van onze wafelactie in november en de persoonlijke bijdrage van elke teamlid evenaren we op dit moment al de totale opbrengst van vorig jaar. En dan moet er nog een actie komen begin mei !

Goede Vrijdag betekent ook dat er nog 6 weken te gaan zijn vóór de start van de Roparun. Dat betekent echter ook dat er nog een heel drukke periode zit aan te komen. En ik vrees dat het dit jaar echt wel de laatste keer is dat ik nog meedoe aan de Roparun. Ik weet dat ik dat vorig jaar, net voor de start van de Roparun, ook al zei en vier dagen later waren we al aan ’t plannen voor de volgende editie maar de kans dat dit weer gebeurt is deze keer wel kleiner.

Dit wordt mijn vijfde editie. De eerste twee edities, 2006 en 2007, was ik gewoon begeleider. Ik hielp mee met de inzamelactie en heb na afloop telkens alle foto’s verzameld, bewerkt en samengevoegd tot een mooi geheel. Maar daar bleef het bij. Mijn derde editie in 2008 heb ik meegedaan als loper en ben ik ook toegetreden tot het organisatiecomité met een eerder beperkte rol, verantwoordelijk voor de communicatie met de organisatie en Kom Op Tegen Kanker.

Eind 2008 vond het toenmalige comité dat het tijd was voor vernieuwing en zette een stap opzij. Ik heb me dan maar aangeboden als nieuwe teamcaptain en ondertussen ben ik aan mijn tweede editie als teamcaptain bezig. In 2008 begreep ik niet goed hoe iemand “genoeg” kon hebben van de Roparun maar ondertussen weet ik beter. Als je dat serieus wil doen dan ben je daar gedurende 9 maanden van een jaar bijna fulltime mee bezig. Een heel groot deel van mijn vrije tijd staat in het teken van de Roparun. Pas op … ik doe dat met volle overtuiging en met alle plezier maar ik zou ook wel eens graag terug een rustig jaar hebben. Maar eerst nog 6 weken alles geven.