Het was een zware week maar toch zo’n week waar ik een goed gevoel aan overgehouden heb. Soms heb je van die weken dat je ook hard werkt maar dat je je op het einde van de week het gevoel hebt dat je niets hebt gepresteerd. Deze week was dat anders.
En als kers op de taart kreeg ik op de trein nog een telefoontje van Mandy, de vriendelijkste reisconsulente van het land. Mijn reis is volledig bevestigd !
Het wordt dus een veertiendaagse naar Groot-Brittannië (of wat dachten jullie … naar Benidorm ?). Eerst een weekje naar het zuiden van Schotland met verblijf in een hotel in Whitburn, niet zo ver van Edinburgh. Daarna zak ik een paar honderd kilometer naar het zuiden namelijk naar Sunderland, een kuststad iets ten zuiden van Newcastle.
En de verplaatsing naar ginder gaat uiteraard met P&O Ferries van Zeebrugge naar Hull. Dit jaar maar ik voor de 20ste keer de overtocht en van al die keren ben ik vijf keer via de Kanaaltunnel gegaan (waarvan 3 met de Eurostar en 2 keer met de Shuttle) maar van die twee keer heb ik nog altijd spijt. Ik geef toe, de Kanaaltunnel is “iets” goedkoper dan de Ferry maar als je vergelijkt wat je terugkrijgt voor je geld dan is de Ferry toch veel beter.
Via de Kanaaltunnel krijg je tweemaal een dik halfuur een zwarte muur te zien, moet je 130 km meer rijden om aan je overtocht te beginnen en moet je via de M25 rond Londen. Via P&O krijg je tweemaal een 12 uur durende mini-cruise, met op elke reis een avondmaal en een ontbijt “à volonté” en ontspanning voor iedereen. Bovendien is Groot-Brittannië een eiland en naar een eiland ga je met een boot, niet met een trein.
Hoe dan ook … ik kan (tussen de Roparunvoorbereidingen door) beginnen plannen !
walkingwithluc 