’t Is me eindelijk nog eens gelukt ! Er is nog eens gelopen. Ik moet er eerlijkheidshalve aan toevoegen dat ik getwijfeld of ik al dan niet zou vertrekken. Maar ik heb deze voormiddag mijn “waarderingsgesprek” gehad en dan doet het altijd deugd om even een frisse neus te nemen. Niet dat het gesprek tegengevallen is hoor. Maar je wordt daar toch met je neus op de feiten gedrukt en niemand hoort graag kritiek, hoe terecht die ook mag zijn.
Het lopen op zich viel best mee, ondanks het snot dat nog altijd in de neus zit. Maar ik heb vandaag gelezen dat het geen kwaad kan om met een snotvalling te gaan lopen. Zolang het “boven de nek” zit (neus, keel, oren) maakt het blijkbaar niet uit. ’t Is pas als het “onder de nek” zit (maag, darmen) dat je beter thuis blijft. Maar soit, het viel dus mee. Vooral het eerste deel viel mee want toen had ik wind in de rug. De weg terug naar den bureau had ik wind tegen en dat viel niet echt mee. En dat is duidelijk te zien in de cijfers.
walkingwithluc 