De entertainment industrie in België heeft dit jaar al zware klappen gehad met het verlies van Yasmine en Felice. De sportwereld heeft Vic Van Schil en Frank Vandenbroucke verloren. Vandaag is het een zwarte dag voor de stripwereld.

Jef Nys, geestelijke vader van de 11 en ¾ jaar oude jongen met het strooien dakje is niet meer. Inderdaad, Jommeke is vandaag een beetje weeskind geworden. Ook al heeft hij Theofiel en Marie nog en ook al zullen zijn verhalen blijven verschijnen, het zal toch niet meer hetzelfde zijn.

Iedereen heeft in zijn jeugd wel bepaalde zaken die een blijvende indruk maken. Bij mij was dat bijvoorbeeld “De Kat”, de BRT-serie over de held die ingaat tegen de vervuilende industrie. Maar ook Jommeke speelde een heel grote rol. Ik denk dat Jommeke er voor gezorgd heeft dat ik nu zo graag lees, dat ik vrij vlot schrijf en dat ik behoorlijk was fantasie heb en creatief ben. En met een oom die bij Uitgeverij Het Volk in Gent werkte was er aan Jommekesboeken geen gebrek.

Met het ouder worden is dat er dan wel een beetje uitgegaan maar de laatste jaren probeer ik de collectie toch volledig te krijgen. En met 210 van de 247 verhalen ziet dat er heel goed uit.

Het favoriete verhaal van Jef Nys zelf was album 26 “Kinderen Baas”. Mijn favoriete verhalen zijn albums 37 “De schat van de zeerover” en nummer 65 “De Grasmobiel”. Trouwens helemaal terzijde, naar het schijnt is het favoriete Kiekeboe-album van Merho ook Album 26. Toeval ?

Nog 6 dagen en 13 uur te gaan … en de zenuwen beginnen al te komen.

Niet dat ik echt schrik heb dat ik het niet ga halen. We krijgen 8 uur de tijd dus dat moet zeker lukken. Maar ik zou toch wel graag achteraf kunnen zeggen dat ik een marathon gelopen heb en niet gewandeld.

Nu moet ik enkel nog mijn “tactiek” gaan bepalen. Probeer ik van in het begin mijn eigen tempo te bepalen en te behouden ? Dan ga ik misschien te traag. Of probeer ik de roze ballon zo lang mogelijk te volgen ? Die gaat ongetwijfeld iets sneller maar zal het niet te snel zijn ?

En hoe zal het weer zijn ? Qua temperatuur zal het wel goed zitten (zo rond de 12°C) maar gaat het regenen, motregenen of blijft het droog ?

Dan spreek ik nog niet over het eten. Ik ben niet echt een ontbijter maar op maandagochtend zal ik wel stevig moeten ontbijten maar dan uiteraard weer niet zoveel dat het teveel wordt.

Was ik al maar een week verder. Nog een geluk dat ik al vanaf vrijdag daar ben zodat ik een beetje kan “acclimatiseren”.

Het is zover ! Jenson Button is wereldkampioen Formule 1 !!!

Gisteren zag het er nochtans niet goed uit met een veertiende plaats op de startgrid maar hij heeft het na een mooie race toch maar gehaald. Ok, een vijfde plaats is misschien niet het beste resultaat maar het levert hem toch voldoende punten op en daar gaat het tenslotte om. Hij die op het einde van het seizoen de meeste punten haalt is wereldkampioen. Persoonlijk had ik wel liever Rubens Barrichello zien winnen al kan ik wel leven met Mark Webber.

En als je dan bedenkt dat Button een goed jaar geleden nog “werkloos” was en niet zeker was van een plaatsje voor het seizoen 2009 dan wordt het verhaaltje nog mooier.

Goedgevulde dag gehad.

Vanochtend om half negen vertrokken naar Lier voor een training van ongeveer een uur samen met Sally. Het werd een rustige babbelloop, waarbij zij uiteraard het meeste gebabbeld heeft (al kreeg ik er soms toch ook een paar woorden tussen). Na goed 55 minuten waren we twee rond de Lierse vesten gelopen en stonden er 8,5km op de teller.

Na de middag ging het dan richting Brussel want in Paleis 1 van de Heizelpaleizen werd het Boekenfestijn gehouden. Steeds plezant om naar toe te gaan maar elke keer toch ook een beetje teleurstellend omdat je gewoon niet alle boeken die je graag zou willen meenemen kunt meenemen.

Deze keer had ik een budget van 40 euro vooropgesteld en wou ik maximaal 5 euro per boek uitgeven. Daar ben ik vrij goed in geslaagd. Wat heb ik zoal meegebracht ?

• De tombe van Jezebel – David Hilzenrath
• Harde Kern – Bill Napier
• Het Lucifer evangelie – Paul Christopher
• Dochter van God – Lewis Perdue
• De Lazarusbel – Patrick Dunne

Daarnaast heb ik nog een grote map met daarin “1001 Walks in Britain”, twee Lambik-stripverhalen en twee sets van telkens twee boeken speelkaarten elk verpakt in een speciale verzamelbox gekocht. Totale kostprijs net iets meer dan 40 euro. Het gratis boek dat ik mocht kiezen zal een Roparun tombolaprijs worden. Ik heb gekozen voor een boek over Nordic Walking.

Uitzonderlijk vroeg wakker geworden vandaag en dat was niet de bedoeling. 

Wat was dan de oorzaak ? Een verschrikkelijk pijnlijke kramp in de rechterkuit. En dan zeggen ze op sommige websites (zoals http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/ziekten/24756-kramp-in-de-kuiten-wat-kun-je-er-tegen-doen.html) dat je best zo snel mogelijk opstaat en het been strekt maar mijn kuit deed zo’n pijn dat ik bijna niet kon rechtstaan. Ondertussen is er helemaal niets meer te voelen maar ik wil het toch niet graag meer meemaken.

Gelukkig had ik op ’t werk nog wat magnesiumpillen staan (overschotje van de Roparun) en daar heb ik er dan maar eentje van genomen. Ook volgende week ga ik dat doen want stel je voor dat ik de zesentwintigste ’s morgens met zo’n kramp moet opstaan …

Fantastische dag gehad ! Allez, gisteren toch, vandaag was het iets minder.

Gisteren dus ’s morgens vroeg met de wagen naar Antwerpen en hem al direct in de buurt van het Sportpaleis langs de Singel geparkeerd. Dat zou me ’s avonds na het concert van Fleetwood Mac behoorlijk wat tijdswinst opleveren.

Mijn loopkledij had ik thuis al aangedaan (en de “werkkledij” lag al op ’t werk) dus ik kon onmiddellijk vertrekken met fluohesje en reflecterende en flikkerende armbandjes richting Desguinlei.

Het was behoorlijk koud en misschien was dat onbewust wel de reden waarom het iets sneller ging dan normaal. De eerste twee kilometer werden aan 5:50 min/km afgelegd. Blijkbaar was ik hierdoor goed opgewarmd want het volgende stuk van 2 km werd nog eens 13 seconden per kilometer sneller afgelegd. Het laatste stuk van 1,75 km ging dan wel iets trager maar al bij al was ik 34 minuten later aangekomen op ’t werk.

Op het werk zelf ging het ook bijzonder vlot : inspiratie te over en vóór ik het wist was het 17u, tijd om me richting Sportpaleis te begeven. Eerst nog een paar broodjes gaan halen en dan Tram 6 genomen. Daar kwam ik uiteraard veel te vroeg aan maar na een halfuurtje wachten mochten we naar binnen en nog eens een halfuurtje later mochten we de zaal in.

Om kwart voor negen was het dan zover. Met een denderende versie van Monday Morning gevolgd door een ijzersterke versie van The Chain begon een meer dan twee uur durende aaneenschakeling van fantastische nummers. Stevie Nicks heeft wat moeite met de hoge noten maar heeft “het” nog altijd en Lindsey Buckingham heeft zijn virtuositeit meer dan bewezen. Het hoogtepunt kwam halverwege met Big Love al mocht de gitaarsolo tijdens So Afraid er ook best zijn.

Toch was er een minpunt namelijk het ontbreken van Christine McVie en vooral van haar prachtige songs. Ze hebben namelijk geen enkele van haar klassiekers zoals het prachtige Songbird gespeeld. Maar al bij al was het dus wel een geweldig goed concert.

De nieuwste aanwinsten van de Fenix-Collectie zijn vandaag toegekomen met de post. Het gaat om :

• – nummer 64 : Het mysterie van de Bambochal door Will
• – nummer 65 : De grappen van Lambik 9 door Willy Vandersteen

Lambik kende ik uiteraard al wel maar het andere verhaal is me totaal onbekend. Via www.zilverendolfijn.nl ben ik ondertussen wel te weten gekomen dat Will onder andere enkele verhalen van Baard en Kale heeft getekend.

Gelopen is er vandaag trouwens niet gedaan, ondanks het feit dat het dinsdag is. Dat lopen doe ik morgenvroeg wel namelijk van het Sportpaleis naar ’t werk. Daar zal ik ’s morgensvroeg al mijn auto parkeren zodat ik er ’s avonds sneller weg ben.

Morgenavond treedt daar namelijk Fleetwood Mac op in hun bijna beste bezetting.

Dat betekent dus John McVie, Mick Fleetwood, de virtuoze Lindsey Buckingham en natuurlijk ook de Welsh Witch Stevie Nicks. Spijtig genoeg is Christine McVie er niet bij. Iedereen zal wel uitkijken naar de klassiekers zoals “Don”t Stop” en “Go Your Own Way” maar ik kijk vooral uit naar “Big Love” dat ik nu eindelijk eens echt live kan beluisteren.

Een paar belangrijke papiertjes gekregen vandaag.

Gisteren had ik al een belangrijk mailtje gehad met een nummer in : 10216.

Vandaag ben ik dan langs gegaan bij Mandy van Carlson Wagonlit in de Meistraat in Antwerpen om de hotelvoucher en de reservering van de vliegtuigtickets af te halen. Niets houdt me dus nog tegen om op 23 oktober naar Dublin te vertrekken en er in ieder geval een gezellige vijfdaagse in Dublin van te maken.

Rustige zondag gehad. Vanochtend om half negen al vertrokken naar Antwerpen om (weer eens) een tweetal uurtjes te gaan werken. Maar net als een paar weken terug hadden we weer prima werk verricht want alle nieuwigheden werkten perfect (op een paar schoonheidsfoutjes na toch).

Deze namiddag heb ik me dan voor de TV gezet en naar één van mijn favoriete films aller tijden gekeken op DVD namelijk Chariots of Fire van Hugh Hudson. Deze film, gebaseerd op echte feiten, gaat over de atleten Harold Abrahams en Eric Liddell in hun voorbereiding op de olympische spelen van Parijs in 1924.

Het is zo één van die films die ik minstens één keer per jaar moet zien en toch blijft hij me ontroeren. Vooral het verhaal van Liddell die weigert deel te nemen aan de kwalificaties voor de 100m omdat ze op zondag gelopen worden (en de zondag “behoort toe aan God”) is een sterk verhaal. Als hij dan op het einde toch de kans krijgt om deel te nemen, maar dan op de 400m, en ook nog eens goud wint dan krijg ik elke keer weer kippenvel, een krop in de keel en waterige ogen, zeker met de ijzersterke muziek van Vangelis er bij.

Er zitten wel een paar historische onjuistheden in de film maar dat neem ik er graag bij. Zo heeft Abrahams nooit de zogezegde Trinity Great Court Run gelopen (341 meter in 43 seconden). Aubrey Montague, Abrahams vriend, is niet naar Cambridge maar wel naar Oxford gegaan en Lord Lindsay heeft eigenlijk niet bestaan. En zo zijn er nog wel een paar zaken maar het blijft gewoon een fantastische film.

Na een week inactiviteit wegens ziekte stond er vandaag weer een duurloop op het programma. Ik had er wel schrik van omdat ik geen idee had van de impact die die ziekte zou hebben.

Ik begon wel met een halfuur vertraging aan mijn training maar dat was een gevolg van het verrassingsfeestje dat Carine gisteren voor de achttiende verjaardag van Yannick had georganiseerd. Niet dat ik met een kater zat (en ik ben tenslotte 100% alcoholvrij) maar de hapjes waren wel een beetje op mijn maag blijven liggen en dat was niet bevorderlijk voor een goede nachtrust.

Iets voor half negen stond ik echter klaar in De Averegten in Hallaar. Ondanks de zondvloed die we de afgelopen nacht hadden gehad lag het loopparcours er perfect bij. Geen enkele plas te zien. Hoe ze dat doen weet ik niet maar het is wel aangenaam lopen. Enkel op het “extraatje” dat je aan het rondje kunt breien stonden een paar plassen.

De eerste tien kilometer (2 gewone rondjes en 1 rondje met een extraatje) gingen rustig maar toch vlot. Dan een eerste stop gemaakt om te drinken en droge kledij aan te doen (ik wil namelijk niet het risico lopen om terug ziek te worden).

Dan aan mijn tweede reeks van 3 rondjes begonnen en na het tweede daarvan begon ik de gevolgen van de ziekte toch een beetje te voelen. Toen na 18 km de hemelsluizen opnieuw opengingen ben ik toch maar gestopt en terug naar huis gereden. Ik zag er geen voordeel bij om nog een uur door de gietende regen te lopen.