walkingwithluc

Niet dat ik graag ouder wordt maar ik wou dat we al twee maanden verder waren zodat ik aan mijn jaarlijkse vakantie kan beginnen.

Mijn laatste echte vakantie, en dan bedoel ik een volle week, dateert al weer van begin december. En sindsdien is het constant druk geweest, zowel wat het werk betreft en uiteraard ook nog de Roparun.

En elk jaar zeg ik : “Dat zal me niet meer overkomen. Volgend jaar neem ik ook eens een weekje krokusverlof of paasverlof.” Maar net als de vorige jaren is het er dit jaar weer niet van gekomen. Uiteraard is dat mijn eigen dikke schuld.

Het is bij ons op ’t werk zo’n beetje een ongeschreven regel dat collega’s met kinderen voorrang krijgen tijdens de schoolvakanties. Sommige mensen vinden dat heel vanzelfsprekend en denken dat het een verworven recht is. Alsof mensen zonder kinderen niet tijdens die periode vakantie mogen nemen.

Nu heb ik het geluk dat mijn naaste collega nooit vakantie zal nemen zonder eerst met mij te overleggen. Wij stemmen trouwens onze vakanties altijd op elkaar af zodat er altijd één van de twee aanwezig is. Als ik zou zeggen dat ik ook eens graag een schoolvakantie thuis zou blijven dan zou ze zonder morren komen werken.

Maar wat heb ik aan een vakantie wanneer iedereen vakantie heeft ? Ik wil vooral rust tijdens mijn vakantie en die is meestal ver weg wanneer alle scholen in het land gesloten zijn. En waarom dan geen weekje genomen wanneer de scholen open zijn ? Ik weet het niet. Te druk waarschijnlijk. Met het werk, met de Roparun, met van alles en nog wat.

Enfin … nog exact twee maanden en ik kan aan mijn rust beginnen.