De laatste natuurloop van het seizoen zit er op. Het was wel de lastigste. De aanslepende verkoudheid maakte het er immers niet eenvoudiger op.

Ik was in tegenstelling tot mijn gewoonte vrij laat in Lier. Het was dan ook al behoorlijk zoeken naar een parkeerplaatsje. Ik had nog graag Ruth en Julie voor de start even gesproken in verband met de marathon van Dublin maar dat is me niet gelukt. Zelden zoveel volk aan de start gezien in Lier als vandaag.

Na een kilometer of drie hoorde ik achter me plots een bekende stem en inderdaad … Ruth en Julie kwamen me voorbij gestoken. Snel wat Dublin-tips gewisseld en weg waren ze. Ze gingen te snel voor me.

Ondertussen had ik wel gezelschap van een sympathieke dame die mijn tempo liep. Bleek dat het voor haar de eerste 10km uit haar carrière was en dat ze het wel kon appreciëren dat er iemand haar tempo liep. Nu weet ik uit ervaring dat het als beginnende loper inderdaad wel veel helpt als je niet alleen moet afzien.

Ze was op een gegeven moment wel bezorgd over haar hoge hartslag van 183 maar toen ik haar vertelde dat dit bij mij vorig jaar net hetzelfde was, was ze een beetje gerustgesteld.

Na 1u05 liep ik over de meet. De vesten die ik nadien gepland had heb ik wijselijk geschrapt. Ik was al blij genoeg met die 10km. Ruth en Julie heb ik helaas niet meer gezien na de aankomst. Ik heb dan nog mijn T-shirt afgehaald en naar huis gereden om Mark Cavendish Milaan-San Remo te zien winnen.

Met nog iets meer dan twee maanden te gaan komt de Roparun steeds dichter en dichter en dat is aan van alles te merken.

Vandaag werd onze nieuwe kledij geleverd op ’t werk. Ik het ze zelf helaas nog niet gezien aangezien ik maar een half dagje ben gaan werken. Volgende week heb ik dan een meeting met de collega’s van Team 234 om één en ander te bespreken inzake het eten en drinken (dat we net als vorig jaar samen organiseren).

En op 01-04 mag ik dan in ons kantoorgebouw vertegenwoordigers van enkele Belgische teams verwelkomen. De initiatief van deze meeting gaat uit van Gerda Lindekens van Kom Op Tegen Kanker en Kristien van den Bon van Team SD Worx . Het is de bedoeling wat er toch nog kan gebeuren om de nachtelijke doortocht door de Scheldestad toch iets interessanter te maken.

En dan tussendoor nog werken en trainen … ik zal blij zijn wanneer ik met vakantie kan gaan.

Over vakantie gesproken. Ook aan mijn marathonvakantie van eind oktober in Dublin moet ik stilaan beginnen denken. Ik zal vermoedelijk niet de enige zijn die dat weekend naar Dublin zal willen gaan. Er is op de website van de marathon wel een link naar een reisorganisator maar dat eindigt op een “dood spoor”. Zijn er misschien marathonlopers met “buitenlandervaring” die me hier tips kunnen geven ?

Zou de lente echt in het land zijn ? Deze middag leek het er alvast op. Voor de eerste keer in maanden gaan lopen in korte mouwen en halflange broek. Het is maanden geleden dat mijn kuiten de zon nog hadden gevoeld.

Mijn tochtje bracht me eerst naar het Park Den Brandt en vandaar naar het Nachtegalenpark. Wat me meteen opviel was dat er ondanks het mooie weer verdacht weinig joggers rondliepen in beide parken.

Ondanks nog steeds gesloten luchtwegen ging het toch vrij goed. De hartslag was op het einde wel aan de hoge kant maar dat zal wel aan die hardnekkige verkoudheid liggen (die ofwel niet wil doorbreken ofwel niet wil weggaan, daar ben ik nog niet uit). Uiteindelijk heb ik 44 minuten gedaan over 7km.

Terug in onze (kleine) kleed- en doucheruimte schrok ik wel een beetje. Ik had de ruimte namelijk helemaal voor mezelf en dat gebeurt niet vaak. Meestal zijn we toch minstens met twee maar vandaag dus niet. Het was wel een meevaller want als je met teveel in die kleine ruimte staat dan wordt het al snel te warm, zeker als er dan nog twee douches gebruikt worden. Als je het “alleengebruik” hebt, dan is het toch aangenamer.

Morgen is het weer rustdag en zaterdag volgt dan de Natuurloop in Lier, hopelijk gevolgd door een “dubbele vest”.

Mijn inschrijvingen voor de Running Tour 2009 zijn in orde !

Dit jaar zal ik deelnemen aan minstens 6 van de 16 organisaties. Welke staan er op het programma voor mij ?

• – Knokke 10K op 01-05
• – ING Stadsloop (10K) op 21-05
• – GvA Dwars door Geel (10K) op 27-06
• – GvA Dwars door Mechelen (10K) op 27-09
• – Brussels Half Marathon op 04-10
• – Gaston Roelants 10K op 20-12

De Acerta Brussels Ekiden op 26-09 staat normaal gezien ook op het programma. Daarvoor heb ik mijn teamleden van vorig jaar al voor aangesproken.

Dwars door Hasselt op 11-10 (15km) zou ik ook wel graag lopen maar dat valt samen met de (halve) marathon van Eindhoven. Als trainingspartner Sally besluit om daar de marathon te doen dan kan het zijn dat ik meega om een beetje te supporteren en dan zelf de halve marathon te lopen.

Waar ik zeker niet aan ga meedoen is de ING Antwerp 10 Miles. Dat was vorig jaar een ramp en aangezien ze dit jaar nog meer vertrekkers verwachten zal het er niet beter op worden. Pas op, geen slecht woord over het parcours, dat was heel mooi met o.a. de Kennedytunnel. En ondanks de hitte heb ik daar ook vrij goed gelopen. Alleen was het een verschrikking om na de aankomst terug op rechteroever te geraken. Er was geen doorkomen aan, noch via de tram, noch via de voetgangerstunnel. Daar bedank ik dus voor. Als ik al naar Antwerpen ga dan zal het zijn als supporter voor die paar mensen die ik ken die zullen deelnemen aan de marathon.

Wat ik wel moet laten schieten is Dwars door Brugge op 10-05 en dat is heel jammer. Vorig jaar heb ik daar ook gelopen. Ik heb er afgezien als de beesten en heb het einde enkel en alleen gehaald door de aanmoedigingen en vooral de “wonderdrank” van Carine. Maar het lopen door die mooie Brugse binnenstad heeft wel iets. Helaas hebben we op 09-05 een Roparuntraining van ruim 30km gepland en als ik die succesvol kan afwerken dan denk ik niet dat ik de volgende dag zin heb in nog eens 15km.

Hoewel de luchtwegen nog niet helemaal zijn zoals ze moeten zijn heb ik de trainingen vandaag toch maar hervat.

Vanochtend vroeg dus de loopschoenen aangetrokken voor een dik half uur lopen. Er stonden 35 minuten op het schema en het zijn er uiteindelijk 32:30 geworden, goed voor 5,5 km. Na het lopen dan een goeie douche en met een frisse kop aan ’t werk.

’t Was trouwens heel mooi om te lopen. ’t Is al vrij licht om kwart voor zeven en iets later zie je dan die bloedrode zon opkomen door de mist. Als je dan ook nog eens in het Nachtegalenpark het eerste eekhoorntje van het jaar ziet rondhuppelen dan heb je een beetje medelijden met al die mensen die nog in hun bed liggen.

Donderdag volgende training maar dat zal er eentje tijdens de middagpauze worden en dan zaterdag zorgen dat ik rond 13u in Lier ben voor de laatste van de Natuurlopen. Daar zal ik de 10km lopen en als die goed gaan laat ik ze volgen door één of twee rondjes rond de Lierse vesten.

Heb ik iets gemist ? Was het vandaag misschien een betaalde feestdag en ben ik voor niets gaan werken ? Het was vanochtend en vanavond namelijk verdacht rustig op de trein. Zelfs de parking aan het station was zo goed als leeg te noemen.

St. Patrick’s Day kan het niet zijn. Die Ierse nationale feestdag wordt namelijk morgen, 17 maart, gevierd. Eigenlijk zou ik toch eens in Ierland willen zijn op die dag. Dat moet wel een belevenis zijn.

Vandaag zijn de trouwens ook de nieuwste delen van de Fenix-Collectie van Brabantstrip aangekomen. Het betreft de nummers 60 en 61. Nummer 60 is De Zeeduivels, het achtste PATS-verhaal (getekend door Merho, de geestelijke vader van Kiekeboe). Weeral een stukje nostalgie erbij want als Nieuwsbladlezers kregen we vroeger elke week de PATS-krant, de jeugdbijlage van die krant. Pats is dan later vervangen door Tits. Nummer 61 is De verboden kamer uit de reeks Kitty van Dirk Stallaert.

 

Dag twee van het niets-doen-weekend zit er bijna op.

Ik moet zeggen dat het me goed gedaan heeft al zit ik wel met een beetje schuldgevoel. Zo’n weer en dan niet gaan lopen … foei foei. Dinsdag neem ik de draad weer op. Ik moet er immers voor zorgen dat ik volgende zaterdag de laatste Natuurloop in Lier tot een goed einde breng.

Verder heb ik vandaag dus niets gedaan, behalve een beetje TV-kijken en een beetje lezen.

De Kom Op Tegen Kanker openingsshow gisterenavond is heel goed meegevallen. Het was de eerste keer dat ik een Tv-opname meemaak en er zijn toch enkele zaken die meteen opvallen :

• – op TV lijkt zo’n studio veel groter
• – in een Tv-studio is het heel warm
• – die mannen met zo’n mobiele camera over het podium lopen mogen hun job hebben wat mij betreft

Het showgedeelte was best te pruimen al vielen Clouseau & Soulsister wat mij betreft wel tegen. En het “serieuze” gedeelte heeft er voor gezorgd dat we tijdens het Pinksterweekend weer weten waarom we drie dagen afzien. Als je die reportages over die kinderen met kanker bekijkt en je ziet hun moed en optimisme, dan vervallen die drie dagen afzien volledig in het niets.

En vandaag heb ik gedaan wat ik had gezegd dat ik zou doen : helemaal NIETS. Tot 10u in mijn bed gelegen (dat was heel lang geleden), krant gelezen, gegeten, toch even buiten gekomen om wat spullen naar de Kringloopwinkel te brengen en vanavond naar Lewis op Canvas kijken.

En morgen ? Meer van dat.

’t Gaat al iets beter maar toch nog niet echt goed. Gisteren was het wel heel zwaar op ’t werk. Meeting in de voormiddag en in de namiddag 2u opleiding geven … ’t is niet simpel met ne zware kop.

Vandaag ging het dus al iets beter. Ik voel me helaas nog niet goed genoeg om te gaan lopen en de kans bestaat dat ik ook tijdens het weekend de schoenen uit laat. Dat geeft me de kans om eens goed uit te rusten want ik heb het gevoel dat ik er echt aan toe ben.

Het laatste half jaar is er geen enkel rustig moment meer geweest op ’t werk. Daarnaast komt dan nog het organisatiewerk voor de Roparun bij en de looptrainingen en misschien wordt het wat teveel van het goede. Een weekend helemaal niets doen is dan misschien geen slecht idee;

Morgenavond kan er echter nog niet gerust worden want dan maak ik mijn Tv-debuut. Morgen is het immers de openingsshow van Kom Op Tegen Kanker 2009 (rechtstreeks te volgen op Eén).

Als deelnemer aan de Roparun zijn we immers ook officieel actievoerders voor Kom Op Tegen Kanker en in deze hoedanigheid kregen we vier tickets om de liveshow bij te wonen. Ik ga dan ook met Carine, Werner en Yannick naar de studio’s in Lint. De kans dat we in beeld komen is uiteraard heel klein maar niet onmogelijk.

Ik ben de winter vrij goed doorgekomen wat verkoudheden en dergelijke betreft maar het venijn zit ‘m duidelijk in de staart.

Mijne kop zit potdicht. Je kent dat wel, zware kop, iets moeilijker ademhalen en een vervelende kriebelhoest (die waarschijnlijk afgelopen zaterdag al wel een beetje “onder mijn vel” zat en mogelijk een verklaring is voor het zware lopen).

Morgen thuisblijven is immers geen optie.

’t Zat er al wel een tijdje aan te komen. Vorige week op het werk leek het soms een hondenkennel en dan weer een zeeleeuwenshow … zoveel werd er “gebast”.

Hopelijk zijn de luchtwegen tegen volgende zaterdag terug open, anders moet ik de duurloop afzeggen.