Uiteraard zijn niet alle mountainbikers “watjes” maar ik ben er vandaag toch weer een aantal tegengekomen.
Na een korte nacht (ik haat het zomeruur) nog eens gaan lopen. ’t Was weeral geleden van afgelopen dinsdag dus het werd hoog tijd dat ik de loopschoenen nog eens aandeed.
Ik besloot om mijn Start-to-Run parcours nog eens te lopen. De regen van de afgelopen dagen had de weg in een modderpoel herschapen maar er was op de meeste plaatsen toch genoeg ruimte om goed te lopen. Nu wou het toeval dat er op een groot deel van dat parcours een mountainbikerit werd georganiseerd. En dan heb je toch wel mountainbikers die nog liever een eenzame jogger de kant in fietsen dan zelf door een plasje water te rijden zeker.
Daarom … sommige mountainbikers zijn watjes. Als ze niet tegen een spatje modder kunnen dan moeten ze maar op de piste gaan rijden. Daar zijn geen plassen.
Over het resultaat van de training ga ik niet al teveel zeggen. Het werden vijf kilometer op een dik half uur.
De rest van de dag werd dan besteed aan het opstellen van het rollenschema dat we zullen volgen tijdens de Roparun. Wie moet er wanneer lopen, fietsen of met de mobilhome rijden ? Waar mogen we niet komen met de mobilhome en moeten er meer fietsen op de baan ? Waar kunnen we ons toilet leegmaken ? Ik ben er nog niet helemaal uit maar de basis ligt er toch al.
walkingwithluc 