Na een week complete stilstand heb ik vanochtend, met een bang hartje, geprobeerd of ik mijn autootje nog aan de praat kreeg. Toen ik de beschermhoes verwijderde werd ik nog een beetje banger. In de beschermhoes hadden zich serieuze ijsblokken gevormd, waarschijnlijk gesmolten sneeuw die nog op de auto lag, overdag weggesmolten is en ’s nachts terug bevroren is. Mijn vrees was echter onterecht. Hij startte onmiddellijk. Hopelijk doet hij dat maandagochtend ook.
Vanmiddag heb ik dan, ook na een week “stilstand”, de loopschoenen nog eens aangetrokken voor een “sneeuwloopje” van 30 minuten. Het heeft toch iets … lopen in een spierwit landschap. Na een halfuurtje stond er 4,81km op de teller. Het had misschien iets meer mogen zijn maar ik ben toch weggeweest.
Nog enkele foto’s van onderweg :
walkingwithluc 