’t Is me vandaag niet gelukt om te gaan lopen.

Voor een deel was het overmacht, voor een ander deel een gebrek aan goesting. Ik zat al heel de voormiddag te twijfelen of ik tijdens de middagpauze al dan niet zou gaan lopen. Ik wist echt niet wat te doen maar toen vroeg mijn manager me of ik in haar plaats naar een meeting wou gaan en toen was de beslissing snel gemaakt.

’t Was trouwens weer zo’n dag vol problemen. Gelukkig hebben we bij ons een perfect schema tegen de muur hangen waarmee problemen kunnen opgelost worden :

Inderdaad, vandaag een uniek aanbod namelijk een GRATIS cursus “hoe zich te gedragen op een trein”.

Wat doen we met onze bagage ?

Ik herhaal nog eens de betekenis van het woord : BAGAGEREK : -bagagenet -deel van trein -imperiaal -laadbak -deel van een trein -bergplaats van bagage.

Je moet dus geen kei zijn in het Nederlands om hieruit af te leiden dat die dingen die boven de zetels hangen gemaakt zijn om bagage in op te bergen. Onder bagage verstaan we dan rugzakken, attachékoffers, valiezen, zakken vol met kerstgeschenken of “soldekes” enzovoort. Die dingen zetten we dus NIET op de zetels voor of naast ons en evenmin in het midden van de gang. Als we angst hebben voor diefstal dan plaatsen we onze bagage bij voorkeur onder onze zetel.

Misschien een speciale tip voor mensen met een handtas … dat houten plankje tussen de zetels is niet gemaakt om alleen uw handtas op te leggen. Anderen zetten daar ook al eens graag een blikje of flesje drank op.

Music was my first love

Iedereen hoort al eens graag een stukske muziek. Niet iedereen hoort echter graag uw muziek ! Het doel van een koptelefoon is ervoor zorgen dat de muziek enkel in uw oren terechtkomt, niet dat de muziek er langs de buitenkant uitkomt, net te stil om uit te maken welke muziek het eigenlijk is maar luid genoeg om je buren te hinderen.

Ruimtelijke ordening

Als er iemand naast je komt zitten (nadat alle rugzakken en boodschappentassen van de zetel zijn gehaald), dan maken we ons niet breder dan we eigenlijk zijn maar zorgen we ervoor dat de sukkelaar die net naast je is komen zitten ook wat ruimte heeft.

Ik besef dat ik in herhaling val want het is niet de eerste keer dat ik hierover klaag maar ik blijf volhouden. En als ik erin slaag om één van die “onbeleefde” treinreizigers op te voeden dan is mijn missie geslaagd.

Het zijn trouwens niet alleen de occasionele treinreizigers die zich zondigen aan bovenstaande regels, ook vele doorwinterde pendelaars gedragen zich vaak niet zoals het hoort.

Voilà, dat lucht op al zijn het natuurlijk wel parels voor de zwijnen. Morgenavond zal het weer hetzelfde spelletje zijn …

 

’t Is dinsdag en dan wordt er (meestal) gelopen. Ook deze middag was dat het geval. Om half twaalf stond ik voor de deur van ons kantoorgebouw te wachten tot de Garmin zijn satellieten gevonden had.

Net zoals vorige week vertrok ik richting Zuidstation. Na 1km bleek in nog maar 5:50min onderweg te zijn. Dat is voor mij behoorlijk snel en ik dacht dan ook dat ik het me later wel zou beklagen.

De tweede en derde kilometer (over het heuvelachtige fietspad naast de Antwerpse Ring) werden afgewerkt in respectievelijk 5:54 en 5:57 minuten. Op dat moment moest ik gelukkig net even stoppen voor een verkeerslicht. Heel lang was het niet maar wel voldoende om de hartslag zo’n dertig slagen per minuut te doen dalen.

De vierde kilometer werd, misschien dankzij de “roodlichtpauze”, nog sneller afgelegd namelijk aan 5:40 minuten. Toen leek het me best om even een “hartslagpauze” in te lassen.

Na een klein minuutje (en 40 slagen per minuut minder) dan terug naar ’t kantoor gelopen. De vijfde kilometer werd afgelegd in 5:34 minuten en de laatste halve kilometer tenslotte aan een tempo van 5:47 min/km.

Ik heb het even nagekeken en het is van april geleden dat ik zoiets gepresteerd heb. Toen stond ik wel op het punt om aan de Roparun te beginnen. Ik ben dan ook uitermate tevreden met de training van vandaag. Nu zou ik dat tempo nog wat langer moeten vasthouden.

Het Vorselaarse gemeentebestuur heeft dit jaar beslist om tijdens de feestdagen de gewone straatverlichting op ons marktplein niet te laten branden.

Hierdoor zou de feestverlichting beter tot zijn recht komen en ze hebben toch nog gelijk ook zeker. Het marktplein wordt nu verlicht door enkele duizenden kleine witte lichtjes en het effect is echt mooi. Hoewel onderstaande foto niet van de beste kwaliteit is geeft hij toch een idee van hoe het er uitziet.

In het nieuws vandaag goed en slecht nieuws, helaas meer slecht dan goed. Het goede nieuws is natuurlijk dat iemand zijn schoenen naar Bush heeft gegooid, het slechte nieuws is dat hij gemist heeft

Echt slecht nieuws kwam uit Duitsland waar Horst Tappert afgelopen weekend op vijventachtigjarige leeftijd overleden is. Toen ik nog klein was en we op TV de keuze hadden uit Brussel Vlaams, Brussel Frans, Holland 1 en Holland 2 behoorden de Duitse krimi’s tot de beste programma’s die te bekijken waren (volgens mij toch). Vooral Derrick vond ik goed. Het heeft wel jaren geduurd eer ik doorhad dat de “Buch” waarmee elke aftiteling begon geen personage was maar wel de persoon die de aflevering van die dag geschreven had. Vanaf nu zal “der Harry” de zaken alleen moeten oplossen.

Neen, ik begin niet door te draaien. Mijn training vandaag was even lang als gisteren, ik heb er minder tijd voor nodig gehad maar toch ben ik langer onderweg geweest. Ik verklaar me nader :

• – de afstand was net als gisteren 5,50 km (volgens Garmin toch, MotionBased heeft voor vandaag 5,63 km geteld)
• – ik heb 33:12 minuten nodig gehad dus bijna een minuut sneller dan gisteren
• – ik ben in totaal zo’n 41 minuten weg geweest.

Hoe komt dat dan ? Dat komt omdat ik er een, weliswaar korte, soort intervaltraining van gemaakt heb. Na twee kilometer een eerste keer en verder elke kilometer ben ik even gestopt om mijn hartslag naar 110 te laten zakken.

Met veel moeite vanochtend uit bed geraakt en na het gebruikelijk “ochtendritueel” de loopschoenen aangetrokken en een dik half uur gaan lopen (langer durfde ik niet want ik zit nog altijd een beetje met een “snotvalling”, dat heb je wanneer je elke dag op een overvolle trein moet zitten hè).

Uiteindelijk zijn het 35 minuten geworden, goed voor 5,50 km. Morgen hoop ik toch iets langer te lopen.

Na de middag dan richting Mechelen. In de Nekkerhal was het immers Bras Rommelmarkt en het was weeral een hele tijd geleden dat ik nog eens naar een rommelmarkt geweest ben. Coca-Cola spullen heb ik niet gevonden maar in Mechelen kan je altijd wel een paar koopjes doen op stripgebied. En dat was vandaag ook weer het geval.Een twintigtal stripverhalen zijn van eigenaar gewijzigd vandaag.

De afgelopen dagen hebben ze ons kantoorgebouw weer versierd met een eindejaarswens.

Niet zo mooi als sommige exemplaren uit de tijd toen we nog eigendom waren van de oranje leeuw maar al bij al toch niet slecht :

Na een weekje rust ben ik deze middag nog eens gaan lopen en ik blij te kunnen vertellen dat het goed ging en vooral dat het goed deed !

Ik heb wel een nieuw parcours uitgeprobeerd; In plaats van rechtstreeks richting de parken te lopen ben ik vertrokken richting Zuidstation, eigenlijk omdat ik eens wou weten hoeveel dichter dat nu was in vergelijking met Antwerpen-Berchem.

Aan het Zuidstation heb ik dan het fietspad naast de ring gevolgd en dat tot aan de Grote Steenweg in Berchem, goed voor 4km. Eigenlijk is dat stuk best lastig. Dat gaat daar immers behoorlijk op en neer … een perfecte locatie voor de heuveltrainingen van Coach Mario.

Toen ik na drie kwartier terug voor de deur stond had ik iets meer dan 7 km afgelegd, volgens Garmin was het 7,10 km, volgens MotionBased was het 7,25km. Aangezien MotionBased ook de “gaten” (plaatsen zonder GPS-ontvangst) opvult hou ik het dan ook op 7,25km.

Als alles goed zit ga ik morgen nog eens proberen om een eindje te gaan lopen. Sinds de moeizame 4 km van vorige week heb ik immers niet meer gelopen. Ik weet het wel … shame on me … maar ja, wat doe je er aan. ?

Ik wou gisteren ook wel proberen maar ’s middags was het zo’n rotweer en zoals ik in mijn postje van gisteren (dat ik zonet geplaatst heb) al zei voelde ik me niet al te best. Hopelijk gaat het morgen dus iets beter.

De kans dat ik zondag de Gaston Roelants ga lopen is wel heel klein. Ze voorspellen namelijk sneeuw in combinatie met vriestemperaturen van zaterdag op zondag. De start is daar al om 9u30. Dan moet je daar toch zeker om 9u zijn wat dan weer betekent dat ik al rond 7u30 moet vertrekken en dat vind ik net iets te vroeg in zo’n weersomstandigheden.

Dan kan ik beter thuis een toerke gaan doen.

 

Het bioritme van mijn naaste collega’s was vandaag compleet in de war.

En wie was de schuldige ? Blijkbaar was ik dat.

En wat had ik dan gedaan ? Dat was juist het probleem … ik had niets gedaan.

Ik had gisteren namelijk niets gepost op mijn blog. Sommigen beginnen blijkbaar hun werkdag met het lezen van deze blog, bij anderen is het een onderdeel van de middagpauze.

Ik wil me dan ook verontschuldigen bij Bart, Leni en Anja voor die verstoorde bioritmen door dit extra bericht te plaatsen. Ik had gisteren eigenlijk heel weinig te vertellen. Buiten mijn evaluatiegesprek, dat trouwens behoorlijk is meegevallen, was er weinig gebeurd. En over dat gesprek ga ik hier natuurlijk niet verder uitweiden.

Bovendien voelde ik me gisteren niet al te best (zo’n verkoudheid die niet wil doorbreken maar ook niet wil weggaan) en ben ik heel vroeg gaan slapen. Mijn PC heeft nauwelijks 10 minuten opgestaan.

Hopelijk volstaat dit berichtje om alle bioritmen te herstellen.

Tot zover het berichtje van gisteren en nu zal ik eens beginnen nadenken over het berichtje van vandaag.