walkingwithluc

Helaas, het was een Belgische trein en de doorsnee pendelaar weet wat dat betekent … soms blijft de trein zomaar ergens een paar minuten staan, vaak komt de trein te laat aan en comfortabel zijn ze ook niet altijd.

Zo verging het me ook bij het lopen vandaag. Ik moest een vetloop van 18km doen aan 7:30 min/km.

Al van bij het begin voelde ik dat het zwaar zou worden en de Camelback op mijn rug als excuus gebruiken is zeker niet aan de orde. Het liep gewoon voor geen meter.

Na een halfuurtje (met 4,55km op de teller) een eerste keer een drankpauze van 2 à 3 minuten genomen. Na een uurtje volgde dan de tweede drankpauze. Ik had iets meer dan 9km op de teller staan. Weer een paar minuten gerust. De plaats waar ik die pauze nam was echter niet ideaal want hoe graag sommigen ook chocolade eten … als ge in de buurt staat van de Lu-fabriek en ze werken met chocolade dan stinkt het (sorry Julie ;-)).

Vanaf dan ging het met horten en stoten … kilometerke lopen, een beetje stappen, terug wat lopen, weer wat stappen. Na 15km zat ik er echt door en heb ik zelfs een halve kilometer gewandeld. De benen wilden echt niet meer mee.

Al bij al stond ik na 2u15 terug voor mijn deur (waarvan ik 2u05 had gelopen). Vóór ik vertrok twijfelde ik nog of ik een kleine ronde zou nemen die ik dan een paar keer na elkaar zou doen ofwel één grote ronde. Ik ben wel blij dat ik voor de tweede optie gekozen heb want anders zou ik zeker vroeger gestopt zijn.

Trouwens, als ik de rustpauzes bij de looptijd optel dan kom ik exact uit op 7:30 min/km maar plezant was het dus niet. Als dat binnen anderhalve maand niet beter is dan wordt de marathon onbegonnen werk.

Gelukkig werd mijn dépri-gevoel ’s namiddags helemaal weggewerkt op het Brabants Stripspektakel in Valkenswaard. Dat is ongelooflijk meegevallen maar voor een verslagje zullen jullie tot maandag moeten wachten.

Morgen wordt weer een sportieve dag met 10 à 14 km lopen in de voormiddag en 60km fietsen in de namiddag (als het weer het toelaat).