Heel lang geleden, toen de dieren nog spraken, reed ik elke dag met de bus naar Antwerpen en terug naar huis. Later ben ik overgestapt op de trein, nog later naar de auto en sinds de grote werken op de Antwerpse ring pendel ik voornamelijk terug met de trein.
Vanavond ging het echter, net als in the good old days, nog eens met de bus en ik moet zeggen dat het een aangenaam weerzien was. De reden was helaas niet zo aangenaam. Zo rond een uur of twee bezocht ik even de website van de GVA en las dat er een tragisch ongeval was gebeurd aan een overweg tussen Nijlen en Bouwel. Door dit ongeval was alle treinverkeer tussen Lier en Herentals verbroken.
Ik was nog maar net begonnen aan een mailtje om enkele collega’s die al eens op dezelfde trein als mij zitten te waarschuwen of ik kreeg van een andere collega al een mailtje met hetzelfde bericht. Er kwam zelfs een berichtje van een ex-collega die nu bij de concurrentie werkt.
Ik had natuurlijk de trein tot Lier kunnen nemen en daar één van de pendelbussen naar Herentals nemen maar ik weet hoe dat gaat. Staan dringen tussen een hoop ongeduldige pendelaars die maar staan te zagen en klagen op de NMBS (en geen seconde denken aan die moeder en haar zoontje die zo tragisch het leven lieten).
Neen, voor mij hoeft dat niet. Mijn alternatief was snel gevonden : de snelbus naar Herentals. Gelukkig was het wel woensdagnamiddag en zat er weinig volk op de bus en was er weinig verkeer op de baan. Al bij al was ik even laat thuis als anders, al was ik wel een kwartiertje vroeger vertrokken. De bus nemen was in ieder geval wel de juiste beslissing. Het is pas laat op de avond terug “normaal” geworden.
De busrit op zich was wel “leuk” maar ik verkies toch de trein. Op spoorwegen heb je namelijk behoorlijk minder verkeersdrempels
.
walkingwithluc 